Droga krzyżowa - Opis wybranej stacji

Stacja XII – Jezus umiera na krzyżu

Jezus umiera powoli na krzyżu, Jego organizm coraz bardziej słabnie i niedługo podda się całkowicie. O godzinie dwunastej nastąpiło nagłe i niezwykłe zaćmienie słońca. Trwało ono aż do godziny piętnastej. To zjawisko astronomiczne było zapowiedzią nadchodzących wielkich wydarzeń dla Boga i ludzkości.

Gdy zaćmienie powoli ustępowało, Jezus podniósł swe oczy ku niebu i zawołał: „Eli, Eli, lama sabachthani” , czyli „Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił” (Mt), „Eloi, Eloi, lama sabachthani” (Mk), „Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego” (Łk) lub „Pragnę” i „Wykonało się” (J).

Ewangeliści nie są zgodni co do ostatnich słów wypowiedzianych na krzyżu przez konającego Jezusa. Mateusz i Marek piszą o słowach, które mogłyby świadczyć o zwątpieniu, jakie przyszło na umysł i ciało niemogące wytrzymać już więcej cierpień. Przedłużająca się męka i opóźniająca się za śmierć, sprawić mogły, że Jezus zwątpił w słowa Boże. Słowa Jezusa według Łukasza i Jana świadczą o odczuciu nadchodzącego zgonu i wielkiej radości i ufności w Boga. 

Lud zgromadzony przy Jezusie dziwi się, że Jezus woła Boga. Ktoś z tłumu, widząc całkowite wyczerpanie wołającego w niebo Jezusa, dał Mu więc napić się wina przygotowanego dla skazańców, by gasić ich pragnienie w czasie agonii. Jednak inni chcieli, by zdarzył się cud, na potwierdzenie Boskiego pochodzenia Jezusa. Chcieli, by Ojciec pomógł w męce temu, który sam siebie nazywał Królem Żydowskim. 

Chrystus zawołał w niebo raz jeszcze (Mt), a Jego dusza opuściła ciało. W ten sposób wszystko, co ogłosił Bóg mogło się dokonać. Obietnica oddania życia Syna za dusze całej ludzkości została spełniona. Jezus zmarł, a za Nim do Boga odeszły wszystkie sprawiedliwe dusze.