Funkcje państwa - funkcja wewnętrzna - charakterystyka, przykłady

Funkcja państwa to jego działalność na określonej płaszczyźnie życia społeczeństwa. 

Według innej definicji za funkcję państwa uznaje się stan rzeczy, do którego dążą władze danego państwa, uważając je za niezbędne dla odpowiedniej organizacji państwowej. 

Wewnętrzna funkcja państwa to ogół działań związanych z organizacją kraju z wyłączeniem spraw dotyczących polityki zagranicznej. Funkcja wewnętrzna sprawowana jest przez każde państwo. 

Funkcja wewnętrzna realizowana jest głównie przez organy administracji, niemniej przy jej wypełnianiu państwo może posłużyć się aparatem przymusu przy pomocy np. policji. 

Funkcję wewnętrzna podzielić można według kryterium tradycyjnego (inaczej konserwatywnego albo liberalnego), a także socjalistycznego (nazywanego tez interwencjonalistycznym czy etatystycznym). 

Pierwszy podział wyróżnia wśród funkcji wewnętrznych: prawodawstwo, funkcję porządkową oraz administracyjną.  Funkcja prawodawcza związana jest z ustawodawstwem, czyli stanowieniem prawa i wydawaniem przepisów regulujących ogół życia społeczeństwa. Funkcja porządkowa odpowiada za utrzymanie ogólnie rozumianego bezpieczeństwa wewnątrz kraju. Z kolei funkcja administracyjna to pozostałe działania związane z zarządzaniem kraju poprzez skomplikowany aparat administracyjny. 

Kryterium socjalistyczne wyróżnia natomiast funkcję organizatorsko-gospodarczą, socjalną oraz kulturalno-oświatową. Funkcja gospodarczo-organizacyjna związana jest z gospodarką oraz finansami państwa. Zadania socjalne to dążenia do zapewnienia członkom społeczności co najmniej minimum środków do egzystencji. Natomiast funkcja kulturalno-oświatowa zobowiązuje państwo do organizacji systemu szkolnictwa oraz rozbudowy instytucji kulturalnych związanych z podnoszeniem poziomu intelektualnego obywateli. 

Jeszcze inna definicja, zawarta w książce Jerzego Oniszczuka jako funkcje wewnętrzne wymienia: zapewnienie porządku i bezpieczeństwa publicznego, ochronę zdrowia oraz mienia obywateli, zabezpieczenie występującego w państwie systemu własności, sprzyjanie przepływom informacji oraz kontaktom międzyludzkim.