Prawo ziemi a prawo krwi - porównanie

Obywatelstwo jest swoistą więzią prawną i emocjonalną, która łączy każdego człowieka z konkretnym państwem siecią wzajemnych powiązań. Prawo międzynarodowe dopuszcza dwa podstawowe sposoby nabywania obywatelstwa: prawo ziemi oraz prawo krwi. Każde państwo ma możliwość podjęcia niezależnej decyzji o metodzie, która w świetle obowiązującego w nim prawa będzie jedyną słuszną drogą otrzymania jego obywatelstwa.

W krajach, w których obowiązuje prawo ziemi (łac. „ius soli”), każde nowonarodzone dziecko zyskuje automatycznie obywatelstwo kraju, w którym przyszło na swiat. Niezależnie od narodowości rodziców – taki zwyczaj prawny obowiązuje np. w Stanach Zjednoczonych i w większości krajów Ameryki Południowej.

Przeciwieństwem nadawania obywatelstwa według miejsca urodzenia jest prawo krwi (łac. „ius sanguinis”), dotyczące przejmowania przez dziecko obywatelstwa po przynajmniej jednym z rodziców. Prawo krwi jest pierwotnym, tradycyjnym i najpowszechniejszych na świecie sposobem decydowania o przynależności narodowej  dziecka.

Obie powyższe metody nabywania obywatelstwa, pomimo iż odnoszą się do tej samej sytuacji i ich rezultaty są identyczne, różnią się od siebie w sposób...