Gospodarka a polityka. Opracowanie tematu

Gospodarka już od początków istnienia najwcześniejszych form państwowych podporządkowana była w dużej mierze interesowi państwowemu. Rozpatrywanie powiązań pomiędzy polityką, a gospodarką w przeszłości bądź w świecie współczesnym jest wręcz pozbawione sensu, ponieważ są to dwa tak silnie ze sobą powiązane pojęcia, że trudno wskazać istotnie elementy dzielące.

Gospodarka niejako ze swojej definicji prowadzona jest na skalę większą niż jednostkowa, bowiem dotyczy poszczególnych regionów, państw lub nawet całego świata. Skoro zatem prowadzona jest na skale co najmniej regionalną to oczywistym jest, iż musi być ona domeną państwa. Gospodarka danego państwa determinowana jest przez jego położenie geograficzne, zasoby naturalne, ukształtowanie terenu oraz predyspozycje ekonomiczne. Państwa posiadające najlepiej rozwinięte gospodarki są automatycznie uważane za najpotężniejsze i przypisuje się im kluczowe znaczenie dla kształtowania polityki międzynarodowej. Innymi słowy, sprawnie działająca gospodarka daje państwu określone zasoby finansowe i materialne, przez co czyni jego pozycję polityczną bardziej uprzywilejowaną w stosunku do państw o mniejszym potencjale ekonomicznym.

Z drugiej strony, to przecież państwo ma wyłączność w kształtowaniu kierunków oraz strategii rozwoju swojej gospodarki. Od decyzji politycznych zależy to, czy będzie się ona opierała o założenia kapitalistyczne – będzie gospodarką wolnorynkową, w której określoną część będzie stanowił sektor prywatny, czy też raczej będzie ona na wzór np. państw socjalistycznych gospodarką centralnie planowaną, w pełni podporządkowaną państwu i całkowicie znacjonalizowaną. To politycy w programach wyborczych przedstawiają społeczeństwu swój wizję rozwoju gospodarki państwowej tak, aby jak najlepiej służyła ona obywatelom. Z tej racji, sfera szeroko pojętej gospodarki jest najczęściej przedmiotem gry politycznej, w której stawką jest dojście lub utrzymanie się u władzy w państwie.