Kościół scjentologiczny - cechy, charakterystyka, założenia

Najprostsza, a zarazem najbardziej ogólna definicja sekty mogłaby się zapewne zawrzeć w stwierdzeniu, że jest to ruch sprzeciwiający się Kościołowi i religii. Jedną z cech charakterystycznych wszystkich sekt jest struktura: autonomiczna i piramidalna. Ich członkowie są ślepo posłuszni swojemu przywódcy, z czasem tracą własny mechanizm krytyczno-kontrolny, a zatem nie mają jakichkolwiek oporów przed wykonywaniem wszelkich poleceń kierownictwa sekty. 

Naturalnym efektem tej konstatacji jest nader częsta całkowita izolacja członków sekty od społeczeństwa, w tym od rodziny i przyjaciół. Zwerbowane osoby zasadniczo przebywają w zamkniętych pomieszczeniach i są pozbawieni dostępu do jakichkolwiek informacji. Warto także dodać, iż w dużej mierze działalność sekt opiera się na dążeniu do zdobycia władzy lub pieniędzy.

Założycielem Kościoła scjentologicznego jest pisarz fantastyczno-naukowy, Lafayette Ron Hubbard. Jego książka, „Dianetyka - przewodnik rozumu ludzkiego”, wydana w 1950 roku zapoczątkowała zdecydowany rozwój scjentologii. Cztery lata później pisarz ten założył w Los Angeles Kościół scjentologiczny. Ideologia sekty łączy w sobie elementy fantastyki naukowej, hinduizmu, buddyzmu czy taoizmu, a zatem to swoista „mieszanka” różnych wzorców i punktów spojrzenia na rzeczywistość. 

Zasadniczy program scjentologów opiera się na propagowaniu nauki, zgodnie z którą dusza każdego człowieka jest nieśmiertelna. Hubbard nazywa ją thetanem i twierdzi, że wraca ona na ziemię po to, aby przybrać formy cielesne. Ruch scjentologiczny stawia sobie jako jeden z głównych celów do osiągnięcia stworzenie nowego człowieka i nowego świata, funkcjonujących wyłącznie według założeń składających się na podstawę ideologiczną tego ruchu. 

Na skutek przejścia ewolucyjnej drogi sekta ta wykształciła silnie zhierarchizowaną strukturę. Dziś na jej czele stoi David Miscavigne, a światowe centrum tej organizacji znajduje swoją siedzibę w Clearwater na Florydzie. Wypracowane zostały również swoiste metody werbunku nowych członków. Jedną z nich jest przypadkowe zagadnięcie i zachęta do wypełnienia specjalnego testu osobowości. To celowo skonstruowany mechanizm, mający na celu ukazanie takiej osobie słabych stron jej osobowości, a co za tym idzie – obligatoryjność skorzystania z „fachowej pomocy” scjentologicznej. 

Kościół scjentologiczny jest uważany powszechnie za jedną z najbardziej destrukcyjnych sekt na świecie. Teorie propagowane przez ten ruch opierają się przede wszystkim o ideę przetrwania, zatem usprawiedliwiona zostaje wszelka przemoc czy kłamstwo. Działalność sekty została już zakazana przez wiele państw, a przy tym została uznana za niebezpieczną przez Parlament Europejski. Często pod jej adresem padają oskarżenia o przestępczość gospodarczą, nieprzestrzeganie praw człowieka czy stosowanie terroru psychicznego. Ten negatywny wizerunek społeczny stał się dla członków sekty impulsem do ukrywania swojej działalności w Polsce.