August II Mocny - biografia, życiorys

August II Mocny urodził się dnia 12 maja 1670 roku w Dreźnie. Jego rodzicami byli Jan Jerzy III Wettyn i Anna Zofia Oldenburg. W roku 1693 poślubił Eberhardynę z Hohenzollernów. W tym czasie zasiadł na tronie Saksonii. Godność tę przejął po swoim zmarłym bracie – Janie Jerzym IV.

Przyszły władca Polski przyjął chrzest dnia 2 czerwca 1697 roku w Baden. Jeszcze w tym samym miesiącu szlachta polska wybrała go królem. Poparcie możnych panów miał również książę Conti. Stronnicy owego księcia utrudnili wjazd Augusta do Krakowa. Jednakże władca zjednał sobie nieprzychylnych panów wręczając im łapówki. W konsekwencji dnia 27 lipca 1697 roku zaprzysiągł pacta conventa, a już 15 września został koronowany na króla Polski.

Jako król Polski, rok po koronacji, August II zawarł sojusz z Danią wymierzony przeciwko Szwecji. Jeszcze w tym samym roku doszło do spotkania z Piotrem I, które odbyło się w Rawie Ruskiej. Miało ono na celu zawiązanie z Rosją sojuszu podobnego do wcześniejszego z Danią – czyli przeciwko Szwecji. W roku 1700 doszło do walki z owym państwem. Przedmiotem sporu były Inflanty. Jedną z najważniejszych bitew była ta, która odbyła się nad Dźwiną, w rok po rozpoczęciu działań militarnych. Karol II (władca Szwecji) odniósł w niej zwycięstwo. Sytuacja, w jakiej znalazł się August II, wymusiła zawarcie kolejnego traktatu z Rosją. Tym razem wschodni sąsiad miał udzielić wsparcia finansowego i wesprzeć wojska polskie własną armią. W roku 1702 odbyła się kolejna, kluczowa bitwa. Miejscem starcia był Kliszów. Również i tym razem wojska polskie i saskie nie miały szans na pokonanie Szwedów.

Król musiał wytłumaczyć się z niepowodzeń, swoich decyzji i porażek przed szlachtą. W roku 1703 odbył się sejm w Lublinie. Rok później król został zdetronizowany. Jego następcą wybrano Stanisława Leszczyńskiego. August II nie chciał pogodzić się z decyzją możnych. Jednakże nie mógł pozwolić sobie na to, aby Szwedzi opanowali Polskę i Saksonię. W roku 1706 dobrowolnie zrzekł się prawa do tronu polskiego.

Decyzje, które podejmował August II Mocny, wydawały się dla niego nic nie znaczyć. Co prawda, próbował swoich sił podczas walk o władzę w Hiszpanii, ale jego plany objęcia tamtejszego tronu nie powiodły się. Kiedy Szwecja została pokonana przez armię Piotra I, August II postanowił powrócić do Rzeczpospolitej, zapominając jak gdyby, że trzy lata wcześniej przekazał władzę Stanisławowi Leszczyńskiemu. Aby pozostać przy władzy, musiał zawrzeć pakt z carem Rosji, który zapewnił go, iż dopełni wszelkich starań, aby ten sprawował władzę w Polsce.

August II już od początku swego panowania miał problemy ze szlachtą polską, która obwiniała go o stan rzeczy w kraju i o jego słabą kondycję. Po raz kolejny król musiał poprosić o pomoc Piotra I. Do spotkania doszło w 1716 roku w Gdańsku. Miało to swoje konsekwencje. Car wprowadził  wojska na teren Polski, a następnie ingerował w politykę wewnętrzną państwa. August II musiał szukać pomocy u innych krajów, aby tym razem wyzwolić się spod dyktatury cara rosyjskiego. Poprosił o wsparcie Austrię oraz Wielką Brytanię. Wojska rosyjskie zostały wyparte poza granice Polski w roku 1719.

Podczas swojego panowania August II zawierał ugody i sojusze z różnymi państwami. W roku 1730 wszedł w układ z Francją. Sprzymierzeńcy zwrócili się przeciwko Austrii, która z kolei zawarła układ z Rosją.

August II Mocny, król Polski, wielki książę litewski (1697-1706 oraz 1709-1733), a także elektor Saksonii (1694-1733) zmarł dnia 1 lutego 1733 roku w Warszawie.