Kultura karolińska - charakterystyka, opracowanie

Czasy panowania Karola Wielkiego, oprócz sukcesów politycznych, odznaczały się również rozkwitem kultury. Nie bez przyczyny owe czasy nierzadko nazywane są „renesansem Karolińskim”.

Rozkwit kultury nie mógłby się dokonać, gdyby wcześniej nie przeprowadzono reformy szkolnictwa. Karol Wielki, będąc świadomym niskiego poziomu wykształcenia duchowieństwa, przede wszystkim nakazał podnieść poziom nauczania w szkołach klasztornych. Ponadto, niezależnie od nich, w stolicach poszczególnych diecezji pojawić się miały szkoły katedralne. Program studiów obejmował 7 głównych przedmiotów uszeregowanych w trivium i quadrivium. Na trivium składały się nauki wstępne, bez których dalsze studia na wyższym poziomie nie byłby możliwe. Chodzi mianowicie o gramatykę, retorykę oraz dialektykę. Quadrivium obejmowało głównie nauki matematyczne tj. arytmetyka, geometria, astronomia i muzyka. Nauczanie szkolne nie miało charakteru ekskluzywnego - ówczesne szkoły były już otwarte zarówno na kandydatów do stanu duchownego, jak i ludzi świeckich. Przegotowywaniem pomocy naukowych zajmowali się kopiści. Owocem ich prac były nie tylko kolejne egzemplarze Biblii i pism Ojców Kościoła - bardzo często...