Sejm konwokacyjny 1587 r. - Trzecia wolna elekcja w Polsce - kandydaci

Śmierć wielce niepopularnego wśród szlachty króla Stefana Batorego w dniu 12. grudnia roku 1586 zapoczątkowała nową falę walki pomiędzy stronnictwami w Rzeczpospolitej. Główna rozgrywka o koronę miała rozegrać się ostatecznie pomiędzy, poróżnionymi kontrowersją wokół sprawy Samuela Zborowskiego, obozem skupionym wokół kanclerza Jana Zamoyskiego a familią Zborowskich, która swoje poparcie deklarowała dla kandydata habsburskiego.

Trzecia w ciągu piętnastu lat wolna elekcja władcy nie oznaczała względnej stabilizacji politycznej w Rzeczpospolitej. Wyrazem tego swoistego kryzysu wewnętrznego okazała się być konwokacja (sejm konwokacyjny) zwołana przez prymasa-interrexa Stanisława Karnkowskiego na dzień 2. lutego roku 1587, a apogeum stała się elekcja pół roku później. Wobec nieobecności na posiedzeniu konwokacyjnym Jana Zamoyskiego oraz dzięki nieprzeciętnym talentom politycznym prymasa udało się zgromadzonym m.in. uchwalić nowe podatki na wydatki wojenne związane z obroną granic, powołać tzw. kaptur, czyli nadzwyczajny sąd na czas bezkrólewia, a także ustalić datę zwołania sejmu elekcyjnego na koniec lipca roku 1587. Innymi problemami poruszanymi podczas konwokacji w roku 1587 były ponadto kwestia krytyki...