Filip IV Piękny - likwidacja zakonu templariuszy, niewola awiniońska

W roku 1285 na tronie francuskim zasiadł Filip IV zwany Pięknym – wnuk wybitnego reformatora Ludwika IX. Różnił się zasadniczo od swojego dziada poglądami oraz sposobem rządzenia państwem, ale dorównywał mu ambicjami oraz wybitnymi zdolnościami politycznymi.

Filip IV dążył do maksymalnego wzmocnienia pozycji Francji względem jej sąsiadów, co wiązało się z ogromną liczbą prowadzonych przez niego wojen, głównie o bogate prowincje tj. Akwitanię i Flandrię. Permanentne działania wojenne wymagały od króla wielkich nakładów finansowych, których z czasem zaczęło brakować, nawet pomimo powszechnych konfiskat majątków m. in. lombardzkich bankierów, bogatej ludności żydowskiej czy zamiany tradycyjnych powinności feudalnych na świadczenia w złocie.

W roku 1296 Filip IV wydał dekret o nałożeniu specjalnego podatku na zwolnione z niego do tej pory duchowieństwo, co wywołało gwałtowną reakcję samego papieża Bonifacego VIII. Stanowisko króla popierały szerokie kręgi społeczeństwa francuskiego, zmęczone nadmiernym fiskalizmem Kościoła, a kolejne nawoływania z Rzymu, nawet bezpośrednia groźba ekskomuniki, nie spowodowały złagodzenia agresywnej polityki króla wobec kleru.

Konflikt dodatkowo...