Hipolit Cegielski - biografia, życiorys

Hipolit Cegielski urodził się 6 stycznia 1813 roku niedaleko Gniezna, w Ławkach. Jego ojciec dzierżawił majątek ziemski. Niestety młody Hipolit niedługo cieszył się szczęściem rodzinnym. Kiedy był małym chłopcem, jego matka Józefa zmarła. Ojciec Michał, w niedługi czas po tym przykrym zdarzeniu, które dotknęło rodzinę Cegielskich, utracił majątek na skutek bankructwa.

Pomimo trudnego dzieciństwa, Cegielski otrzymał gruntowne wykształcenie. Pierwszą szkołą, do której uczęszczał, było Gimnazjum w Trzemiesznie. Tu uczył się od roku 1827 do 1830. Następnie podjął naukę w Gimnazjum św. Marii Magdaleny, które mieściło się w Poznaniu. Po ukończeniu tej szkoły (w roku 1935) rozpoczął studia w Berlinie na tamtejszym uniwersytecie. Właśnie tam uzyskał tytuł doktora filozofii. Po zakończeniu nauki za granicą, powrócił do kraju, a konkretnie – do Poznania. Podjął pracę jako nauczyciel języka polskiego w jednym z poznańskich gimnazjów.

W roku 1841 Cegielski wstąpił w związek małżeński z Walentyną Motty. Małżeństwo doczekało się potomstwa. Hipolit i Walentyna byli rodzicami Stefana, Karoliny i Zofii. Mimo wielu zajęć – pracy i poświęcania czasu rodzinie – Cegielski znajdował czas, aby poświęcić uwagę sprawom związanym z językiem i literaturą. Efektem owych zabiegów była książka pt.: „O słowie polskim i koniugacjach jego”, która ukazała się w roku 1842 oraz podręcznik do nauki greki z roku 1843 czy „Nauka poezji” (1845 rok).

Kariera nauczycielska Cegielskiego zakończyła się w bardzo nieprzyjemnych okolicznościach, mianowicie – w roku 1846 władze gimnazjum, w którym pracował, zarządziły rewizję mieszkań uczniów, którzy się w nim kształcili. Hipolit wraz z kilkoma innymi nauczycielami stanęli w obronie młodzieży i przeszkodzili w realizacji owego planu. W związku z aktem niesubordynacji wobec pracodawcy Cegielski utracił swoją posadę. Jako że musiał utrzymać rodzinę, a czasy były niepewne, postanowił udać się do Berlina, gdzie przez dwa miesiące przysposabiał się do zawodu kupca. Po powrocie do kraju, mając na uwadze wszystko, czego nauczył się za granicą, Hipolit otworzył mały sklep z narzędziami rolniczymi. Udało mu się to dzięki pomocy przyjaciół. Nie spodziewali się oni zapewne, że Cegielski z małego sklepiku stworzy warsztat (1855 rok). Nie był to szczyt jego aspiracji i możliwości. W niedługim czasie warsztat przerodził się w małą fabrykę, którą należało przenieść w inne miejsce, gdyż rozwijała się bardzo szybko i nie mogła działać w centrum Poznania. Po drugiej wojnie światowej została przekształcona w Zakłady Przemysłu Metalowego im. Hipolita Cegielskiego.

Choć przedsiębiorca miał bardzo dużo pracy związanej z działaniem fabryki, znajdował również czas na realizację swoich pasji dziennikarskich. W roku 1848 założył „Gazetę Polską”, jedną z pierwszych na tych terenach. Swoje teksty zamieszczał również w „Gońcu Polskim”. Ponad dziesięć lat później, bo w roku 1859, został wydawcą „Dziennika Poznańskiego”. Oprócz tego żywo angażował się w sprawy związane ze społeczeństwem i edukacją. W roku 1849 był posłem do sejmu i włączał się w różne inicjatywy społeczne. Od roku 1850 do 1868 pełnił funkcję wiceprezesa Towarzystwa Pomocy Naukowej. W roku 1857, wraz z innymi osobami, którym los nauki nie był obojętny, Cegielski założył Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk.

Pomimo natłoku zajęć i obowiązków Hipolit Cegielski znajdował czas na pisanie. W roku 1852 ukazała się książka pt. „O języku polskim…”. Sześć lat później do czytelników trafiła pozycja nosząca tytuł „Narzędzia i machiny rolnicze”. Łączyła w sobie zamiłowanie Cegielskiego do pisania oraz nauki i techniki.

Działacz, filolog i przedsiębiorca zmarł 30 listopada 1868 roku w Poznaniu.