Melchior Wańkowicz - biografia, życiorys

Melchior Wańkowicz urodził się 10 stycznia 1892 roku w Kalużycach. Pochodził z rodziny ziemiańskiej o szerokich tradycjach patriotycznych. Niestety, nie było mu dane cieszyć się ciepłem domowym i szczęśliwymi chwilami z bliskimi. Jego ojciec zmarł kilka miesięcy po urodzeniu syna, natomiast matka odeszła w roku 1895, gdy Melchior miał zaledwie trzy lata.

Chłopiec zamieszkał więc u swojej babci, której przyznano nad nim opiekę. W roku 1903 babka wysłała go do Warszawy. Tam rozpoczął naukę w gimnazjum. Już wtedy był silnie zaangażowany w sprawy polityczne i społeczne. W 1907 wstąpił do organizacji młodzieżowej, która zajmowała się konspiracją, brał udział w strajkach i spotkaniach, których celem miało być przygotowanie obrony narodowej. W 1910 został nawet przewodniczącym na trójzaborowym zjeździe w Krakowie.

Jednocześnie młodzieniec wykazywał zainteresowania i umiejętności literackie. Pierwszy jego utwór, zatytułowany „Osa”, został wydany w roku 1906. Jednak prawdziwa kariera literacka Wańkowicza rozpoczęła się w roku 1909. Wtedy artysta założył tajne czasopismo „Wici”, do którego pisał używając pseudonimu Jerzy Łużyc. W roku 1911 Wańkowicz podjął studia w Szkole Nauk Politycznych w Krakowie, jednocześnie uczył się na Uniwersytecie Jagiellońskim. Także i na studiach nie zrezygnował z działalności politycznej. Udzielał się między innymi w organizacjach „Zjednoczenie” oraz „Wolny Strzelec”. Natomiast w roku 1916 Wańkowicz ożenił się z Zofią Małagowską. Studiowała ona historię w Krakowie, tak poznał ją artysta. Ich małżeństwo było niezwykle udane i szczęśliwe. Przetrwało do roku 1969, wtedy to Zofia umarła. Owocem tego związku były dwie córki, Krystyna i Marta.

W 1918 roku Wańkowicz objął stanowisko kierownika Działu Prasy i Propagandy, zarządzał wówczas kilkoma czasopismami. Wkrótce został urzędnikiem Wydziału Prasowego w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych. W 1926 roku postanowił całkowicie oddać się pracy wydawniczej i założył Towarzystwo Wydawnicze Rój. Tam drukowane były największe dzieła literatury polskiej i zagranicznej. Co najważniejsze – twórcy nastawieni byli na rozmaitość ideologii, co sprawiało, ze Rój był naprawdę wielogłosowy. Artysta pisywał mnóstwo tekstów, a do najważniejszych należą: „Moskal-twój wróg”,  „O małej Małgosi”, „Na tropach Smętka” czy też „Te ostatnie walki” oraz, chyba najbardziej znane, „Ziele na kraterze”. Należy dodać, iż przez całe swoje życie Wańkowicz był głęboko zaangażowany w walkę o niepodległość Polski oraz o lepszą sytuację społeczną.

Melchior Wańkowicz zmarł 10 września 1974 roku w Warszawie.