Albert Camus „Dżuma” - charakterystyka Tarrou

Tarrou to drugi, obok doktora Rieux, pozytywny bohater powieści. Te dwie postaci wysuwają się na pierwszy plan, to przede wszystkim oni podejmują walkę z dżumą. Razem stanowią komplementarny duet, co widać już na płaszczyźnie narracji prowadzonej przez Rieux, ale przy wsparciu pamiętników przyjaciela. Łączy ich wspólne działanie i przyjaźń. Dzieli motywacja, przeszłość, pochodzenie, wiek... Doktor jest przede wszystkim racjonalistą działającym z poczucia obowiązku, Tarrou zaś jest idealistą, a jego poświęcenie bliskie jest męczeństwu.

Jean Tarrou jest przybyszem, kimś obcym w Oranie. A jednak w ciągu kilku tygodni zjednuje sobie wielu przyjaciół. Jego otwartość i bezpośredniość szybko przekonywały do niego ludzi. Także Rieux bardzo go polubił, mimo iż ich przyjaźń nie trwała długo – strata towarzysza okazała się dla doktora bardzo bolesna. Nawet Cottard czuje jakąś potrzebę zwierzenia się przed obcym niemal człowiekiem, przed którym łatwiej mu się otworzyć niż przed doktorem. Narrator opisuje Tarrou jako: „młodego mężczyznę, o ciężkiej sylwetce, o twarzy masywnej i porytej, zamkniętej szerokimi brwiami”.

Historia Tarrou wyłania się stopniowo, głównie z jego rozmów z doktorem. Dowiadujemy się wówczas,...