George Byron „Giaur”, Goethe „Cierpienia młodego Wertera” - charakterystyka porównawcza Giaura i Wertera

Giaur jest głównym bohaterem powieści poetyckiej lorda Byrona. Słowo „giaur” oznacza w języku tureckim innowiercę. Bohater jest postacią bardzo tajemniczą, czytelnik nie zna nawet jego prawdziwego imienia. Wiemy, że z całą pewnością jest chrześcijaninem oraz że pochodzi z Wenecji. Jest mężczyzną szczupłym i smukłym, o czarnych oczach i włosach oraz smagłej skórze.

Giaur jest wyalienowany. Oddzielony od ojczyzny oraz chrześcijańskiej wiary musi czuć się bardzo samotny. Życie bohatera skoncentrowane jest na wydarzeniu sprzed lat, kiedy to Giaur zakochał się z wzajemnością w brance baszy Hassana imieniem Leila. Miłość stała się katalizatorem zbrodni – kiedy rozsierdzony basza karze niewierną kobietę śmiecią, Giaur popada w obsesję, która doprowadza go do morderstwa. Okazuje się jednak, że już nic nie jest w stanie przywrócić mu ukochanej ani złagodzić jego potwornego bólu po jej śmierci.

Werter również jest modelowym przykładem kochanka. Jest główną postacią „Cierpień młodego Wertera” Goethego, utworu, który miał być przestrogą, a stał się wzorem postępowania dla niezliczonych rzesz młodych romantyków. Wybranką Wertera jest Lotta, będąca równocześnie narzeczoną Alberta. Werter akceptuje swoją pozycję, pragnąc tylko towarzystwa ukochanej. Uczucie ma na niego bardzo destrukcyjny wpływ, staje się dlań powodem do popełnienia samobójstwa. Bohater charakteryzuje się przede wszystkim wysoce rozbudowaną wrażliwością. Centrum jego świata stanowi jego emocjonalność, z którą on sam nie potrafi się uporać.

Zarówno Giaur, jak i Werter stanowią przykład romantycznego kochanka. Istnieje pomiędzy nimi jedna zasadnicza różnica – miłość Giaura popycha go do czynu zbrodniczego, będącego świadectwem aktywizmu bohatera. Werter jest postacią autodestrukcyjną, której działanie jest w zasadzie obce. Jego samobójstwo wynika z niemożności wytrwania w nieustającej stagnacji i zanurzeniu w cierpieniu.