Leopold Staff „Curriculum vitae” - etapy dojrzewania w wierszu Staffa. Opracowanie
JUŻ 9902 WYPRACOWANIA W BAZIE!
- 4914 wypracowanie - Język polski
- 1594 wypracowanie - WOS
- 2021 wypracowanie - Historia
- 787 wypracowanie - Religia
- 528 wypracowanie - Język angielski
- 58 wypracowanie - Język niemiecki
Wiersz „Curriculum vitae” pochodzi z wydanego w 1911 roku tomu „W cieniu miecza” – owocu w pełni dojrzałych przemyśleń, skrupulatnie wypracowanych koncepcji i rozwiązań stylistycznych Leopolda Staffa. Poeta w momencie tworzenia tego utworu miał już ponad trzydzieści lat, był więc zarówno doświadczonym człowiekiem, jak i niezwykle świadomym twórcą, z drugiej jednak strony jeszcze o zbyt świeżej pamięci, by zapomnieć o błędach młodości i nie potrafić docenić ich jako niezbędnego ogniwa w rozwoju każdego człowieka i twórcy.
Budowa sonetu, jaką posłużył się autor w tym utworze, odpowiada kolejnym etapom dojrzewania twórczej świadomości. W pierwszej z opisowych strof zostało opisane jego dzieciństwo ujęte metaforycznie jako „blady, niezaradny kwiat”, który wymagał osłony „pieszczących, cieplarnianych cieni”. Był to więc okres spędzony pod kuratelą czułych opiekunów, których sylwetki z jednej strony służyły za podporę, z drugiej jednak zaciemniały prawdziwy obraz świata i uniemożliwiały jego obiektywny ogląd. Pierwsze zetknięcie z chłodną rzeczywistością odbyło się wobec tego w atmosferze strachu, niepewności i stałego spoglądania w stronę dorosłych, których porady towarzyszyły wszystkim stawianym przez niego krokom.
Wyzwolenie spod klosza poglądów swych opiekunów przyniosła podmiotowi wiersza dopiero młodość, jednak ta również nie zaowocowała jeszcze pełnią poznania i niezależności twórczej. „Cieplarniane cienie” zastąpiło przekonanie o konieczności poszukiwania cierpień i ponurych wizji życia, jakie według stereotypu powinny towarzyszyć człowiekowi dojrzałemu, który doświadczył już na własnej skórze zła i nieprawości kierujących światem. Pretensje do statusu mędrca sprawiły, iż dla podmiotu lirycznego „(…) nad wiosnę milsze zdały się jesienie”. Ów etap na drodze swojego twórczego dojrzewania opisuje dalej w ten sposób: „Więc kochałem milczenie, wspomnienie, westchnienie/ I plotłem chmurom wieńce z swych kwietniowych lat”.
Z perspektywy czasu twórca dostrzega więc niedorzeczność wyrzekania się uroków młodości, które – w odpowiedni sposób docenione – mogły dać o wiele lepsze owoce niż pretensjonalne wycieczki w „jesień życia”, niemożliwą przecież do pełni poznania i zrozumienia dla młodzieńca.
Rzeczywistym krokiem ku dorosłości stało się dopiero porzucenie młodzieńczej buty i pretensjonalności obnażonych przed podmiotem lirycznym przez franciszkański kontakt z naturą – otwarty na głos prostoty zaklętej w posągach, drzewach i trawie, które stały się dla młodego poety współbraćmi i jednocześnie najlepszymi nauczycielami życia. To one stanowiły dla niego wzór „prostej, pogodnej postawy”, która doprowadziła do „zburzenia w gruzy domu smutku” i uczynienia z siebie „progu wschodom słońca”. Wejrzenie w głąb swoich potrzeb i pragnień stało się ostatnim etapem jego ewolucji, narrator powiada bowiem w finale wiersza o swojej teraźniejszości: „Rozumie mnie me serce i kochają Muzy”.
Dopiero prostota i docenienie naturalnych radości życia okazały się właściwą drogą na poetycki panteon.
Podobne wypracowania do Leopold Staff „Curriculum vitae” - etapy dojrzewania w wierszu Staffa. Opracowanie
- Jan Kochanowski „Pieśń XXIV” („Niezwykłym i nie leda piórem opatrzony...”) - interpretacja i analiza pieśni
- Gałczyński „Zaczarowana dorożka” - opracowanie, interpretacja
- Juliusz Słowacki „Balladyna” - charakterystyka Aliny
- Największa przygoda mojego życia - opowiadanie
- Kordian Winkelriedem narodów? Odpowiedz na pytanie na podstawie aktu III sceny 6 dramatu „Kordian” Juliusza Słowackiego
- „Ludzie bezdomni” - artyzm powieści Stefana Żeromskiego
- Tadeusz Różewicz „Kartoteka” - intertekstualność w dramacie „Kartoteka” Różewicza. Opracowanie
- Molier „Świętoszek” - charakterystyka Orgona
- Adam Mickiewicz „Dziady” cz. IV - Trzy godziny Gustawa: godzina miłości, rozpaczy i przestrogi. Opracowanie
- Lewis Carroll - biografia, życiorys
- Maria Pawlikowska-Jasnorzewska - wiersze o miłości. Pawlikowska-Jasnorzewska jako poetka miłości - opracowanie
- Henryk Sienkiewicz „Szkice węglem” - charakterystyka Wawrzona Rzepy
- Tadeusz Borowski „U nas w Auschwitzu”- streszczenie skrótowe
- Adam Mickiewicz „Konrad Wallenrod” - Cechy powieści poetyckiej w „Konradzie Wallenrodzie”
- Opis kwiatu - Opis róży
- Edward Stachura - biografia, życiorys
- Jan Brzechwa - wiersze dla dzieci - opracowanie
- Zbigniew Herbert „Sprawozdanie z raju” - interpretacja, opracowanie wiersza
- Opis burzy - Opowiadanie o burzy
- Dorota Terakowska „Tam, gdzie spadają anioły” - recenzja powieści