Św. Paweł - List do Efezjan - streszczenie skrótowe i interpretacja

Kiedy Paweł odbywał swą trzecią podróż misyjną, obrał sobie Efez, stolicę rzymskiej prowincji Azji, za ośrodek misyjnej działalności i pracował tam przez trzy lata. Niestety zamieszki i rozruchy, które zaczął wszczynać złotnik Demetriusz, zmusiły św. Pawła do opuszczenia miasta. Jednak ziarnko chrześcijaństwa przez niego zasiane przyjęło się i więzi z Efezjanami przetrwały wiele lat. Prawdopodobnie adresatami listu są prezbiterzy efescy, którzy mieli stawić się w Milecie. Św. Paweł pisał list z więzienia w Rzymie, gdyż oczekiwał wtedy rozprawy sądowej przed cesarzem.

Główną treścią listu jest utwierdzenie swych wiernych w prawdziwej i jedynej wierze, pisze o wielkości odkupienia, próbuje wzbudzić w nich zapał dla sprawy Kościoła, który jest jeden i jedyny. Następnie przypomina o obowiązkach wobec bliźnich, do których należy zawsze mówić prawdę, ponieważ każdy na nią zasługuje. Wspomina także o obowiązkach żon i mężów względem siebie, nakazuje dzieciom być posłusznym wobec rodziców, a niewolnikom względem swych panów. 

Św. Paweł poprzez swój list zwraca uwagę, iż zawsze pojawią się osoby, które będą próbowały zachwiać wiarę w Jezusa, można też odczytać go jako stwierdzenie, iż  każdy z nas jest tylko człowiekiem i ma prawo do błędu, wahań, jednak zbroja chrześcijanina pozwoli im dzielnie stawić opór diabelskim siłom i zakusom. Jest więc list ten napomnieniem do chrześcijan, którzy powinni wzmocnić się w swych postanowieniach i stawiać opór poganom i innowiercom, głoszących fałszywe idee.