Św. Paweł - List do Filipian. Opracowanie

Do Filippi, najbardziej znaczącego miasta we wschodniej Macedonii, zawitał św. Paweł wraz z Sylasem i Tymoteuszem z Troady podczas swej drugiej podróży misyjnej, co więcej, założył wtedy pierwszą na gruncie europejskim gminę chrześcijańską. Apostoł bardzo zżył się z tamtejszymi ludźmi, którzy okazali mu bardzo wiele dobrego serca, co udowodnili, kiedy św. Paweł przebywał w więzieniu w Rzymie. Otóż Filipianie nie spoczęli, dopóki nie wyprawili do uwięzionego apostoła Epafrodyta z kolektą, który przedstawił przed obliczem Pawła zatroskanie gminy z powodu jego uwięzienia. Kiedy Epafrodyt, po przebyciu ciężkiej choroby, postanowił wrócić do domu, św. Paweł wystosował list do Filipian, w którym serdecznie im dziękuje za pamięć, próbę pomocy, ich nieograniczoną miłość oraz zachęca do wytrwania w cierpieniach. Nie zapomina jednak św. Paweł, by w liście zadbać o postępy w gminie, w dalszej części znajdują się więc rady i upomnienia dla wiernych. 

Ostrzega ich mianowicie przed innowiercami i obłudnikami oraz przypomina prawdziwe wartości życia chrześcijańskiego, czyli życie w imię nauki Jezusa Chrystusa. To, co wyróżnia ten list od pozostałych, to jego serdeczny i intymny charakter, stanowi on jakby wymianę myśli i poglądów na pewne sprawy pomiędzy przyjaciółmi. Z gminą tą bowiem zawsze łączyły go bardzo zażyłe i przyjacielskie kontakty, do tego stopnia nawet, że św. Paweł, daleki od przyjmowania jakiejkolwiek pomocy, od Filipian przyjmował od czasu do czasu datki pieniężne. Swą przyjaźń z Filipińczykami udowodnił, odwiedzając ich dwukrotnie podczas swej trzeciej podróży misyjnej. 

Ponieważ, jak wspomniałam wcześniej, list został napisany podczas pobytu św. Pawła w więzieniu, można wnioskować, iż powstał on pod koniec prawie dwuletniego pobytu apostoła w Rzymie, czyli w roku 63.