Terroryzm a terror. Terroryzm – terror – porównanie

Chcąc okreslić czym jest terror musimy odwołać się do łacińskiego znaczenia słowa. Wówczas wiemy, iż tym terminem nazwiemy takie zjawisko, które wywołuje w ludziach uczucie strachu i grozy. Jest zatem terror stosowaniem przemocy, metod opartych na ucisku, represjach i na gwałcie. Ma ono na celu zastraszenie wybranej jednostki bądź grupy społecznej czy wręcz zlikwidowanie wroga. Terror znany był już w starożytności, stosowali go między innymi władcy-tyrani wobec swoich poddanych. Mówimy o terrorze jakobińskim podczas Wielkiej Rewolucji Francuskiej, terrorze nazistowskim w okupowanych przez III Rzeszę krajach czy stalinowskim w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich.

Natomiast terroryzm jest zjawiskiem późniejszym, które narodziło się w średniowieczu - datuje się go od XI wieku, od momentu powstania sekty asasynów dokonującej mordów na chrześcijanach wyruszających z krucjatami do Ziemi Świętej, na zlecenie Turków seldżuckich, a później w odniesieniu do działalności anarchistów w XIX wieku. Nie ma jednej definicji terroryzmu, specjaliści stworzyli dziesiątki tłumaczeń terminu. 

Jedną z propozycji definicji zaproponował dr Bartosz Bolechów, według którego terroryzm jest „formą przemocy politycznej, polegającej na stosowaniu morderstw lub zniszczenia (albo zagrożeniem stosowania takich środków) w celu wywołania szoku i ekstremalnego zastraszenia jednostek, grup, społeczeństw lub rządów, czego efektem mają być wymuszenia pożądanych ustępstw politycznych, sprowokowanie nieprzemyślanych działań lub/i zademonstrowanie/nagłośnienie politycznych przekonań”. Jak widać jest to zjawisko pokrewne terrorowi, który często staje się jednym ze środków stosowanych przez terrorystów. Jednak zasadnicza różnica przebiega na innym polu. 

Rozróżnienie dotyczy głównie położenia grup, które używają tych środków. Zatem metody terroru są domeną silniejszych (np. państwo), którzy oddziałują przemocą, strachem i zbrodnią na słabszych (obywateli). Dlatego możemy mówić o terrorze jako formie sprawowania rządów w państwie, np. terror dyktatorów wojskowych, terror wprowadzony przez Stalina w ZSRR. Natomiast w przypadku terroryzmu sytuacja jest odwrotna – tu słabsza grupa czy organizacja atakuje silniejszy, opresyjny system państwowy, naród czy społeczeństwo. 

Terroryzm jest odpowiedzią na bezsilność członków organizacji terrorystycznych w realizacji swoich postulatów, atakuje się pozycję wrogów, którzy nie dają możliwości na spełnienie pragnień bądź ograniczają prawa tych grup. Stąd terroryzm palestyński czy baskijski skierowany wobec systemów państwowych ograniczających dążenia narodowowyzwoleńcze. Na terroryzm składają się jednocześnie akty przemocy (terror), określone zachowania mające zmienić stan rzeczy, struktury decyzyjne oraz cała ideologia, która jest podbudową organizacji terrorystycznych. Zatem jest to zjawisko o wiele bardziej szerokie niż terror, który stanowi jeden ze środków w działaniach terrorystycznych.