Koniunktura, koniunktura gospodarcza - definicja, charakterystyka, przykłady

Słowo koniunktura pochodzi z języka łacińskiego i oznacza okoliczności wpływające na warunki ekonomiczne. Inaczej mówiąc jest to zespół czynników wpływających na stan aktywności gospodarki. 

Na koniunkturę gospodarczą wpływają takie wskaźniki jak Produkt Krajowy Brutto, Produkt Krajowy Netto, inwestycje, konsumpcja, wielkość sprzedaży, bezrobocie oraz inflacja. 

Informacji na temat koniunktury dostarcza statystyka ilościowa.

Z kolei cyklem koniunkturalnym nazywa się okres pomiędzy dwoma kolejnymi kryzysami lub okresowych wahań innych składników takich jak wielkość produkcji, ceny, zyski czy stopa inflacji. 

Wahania koniunktury to względnie regularnie postarzające się zmiany aktywności gospodarki. Wahania sezonowe występują w okresie roku kalendarzowego, natomiast wahania przypadkowe mają charakter losowy i powodowane są nieokreślonymi przyczynami.

Przy omawianiu koniunktury należy także zwrócić uwagę na główny trend występujący w gospodarce. Określa on regularną, obserwowaną w długim okresie zmianę z poziomu danego zjawiska powodowanego np. poprzez zmianę popytu, podaży, pracy czy kapitału. Inaczej mówiąc jest to względnie wygładzona, wyprostowana linia ukazująca rozwój produkcji długookresowej, powstała po wyeliminowaniu wahań koniunktury. 

Aktualnie po światowym kryzysie gospodarczym obserwuje się zmniejszający spadek koniunktury krajów świata. W marcu 2011 roku Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju podała informacje, według których świat stoi na progu odbicia się od trendu spadkowego do wzrostowego. Najwyższy wzrost koniunktury gospodarczej w tym okresie wskazywały Niemcy, na drugim miejscu z kolei znalazła się Japonia. 

Naukę o koniunkturze dzieli się na teorię cyklu koniunkturalnego oraz badania wahań koniunkturalnych.