Kolektywizm a indywidualizm - porównanie

Kolektywizm jest poglądem głoszącym wyższość zbiorowości nad jednostką. Dobro wspólnoty stawiane jest zawsze przed dobrem pojedynczych członków społeczności. 

Kolektywizm stoi w opozycji do indywidualizmu. Ten drugi zakłada nadrzędność jednostki nad zbiorowością. Indywidualizm zwraca także uwagę na zdolność podmiotów do samodzielnych wyborów, podejmowanie niezależnych decyzji oraz wybieranie środków potrzebnych do ich realizacji. 

W kolektywizmie porzuca się przekonanie o szczególnej roli jednostki. Jest to przeciwieństwo indywidualizmu zakładającego niezależność oraz silne poczucie odrębności osobistej. Poglądy kolektywistyczne na rzecz tych idei postulują porzucenie indywidualności i życie poświęcone wspólnocie oraz jej dobru. 

Ważnym kryterium rozróżnienia obu tych idei jest podejście do interesu społecznego. W kolektywizmie jest on jedną z najważniejszych idei i to właśnie jemu podporządkowane winny być wszelkie podejmowane działania. Indywidualizm natomiast uniezależnia decyzje o wyborach działań od interesu ogółu. Cele jednostki mogą być więc zarówno sprzeczne, jak i spójne z celami większości. 

Z indywidualizmem wiążą się zasady zawłaszczenia oraz posiadania. Kolektywizm natomiast w swojej najskrajniejszej formie odrzuca prawo do własności, przyznając posiadanie środków produkcji, a także wytworzonych dzięki nim dóbr większości. 

Kolektywizm wymaga często poświęcenia własnego szczęścia dla ogółu, rezygnacje z własnych pragnień na rzecz interesu ogółu. Indywidualizm natomiast własne szczęście stawia na pierwszym miejscu. Nie należy jednak mylić indywidualizmu z egoizmem. 

Ciekawym przykładem łączenia indywidualizmem z kolektywizmem jest ustrój demokratyczny. Cele indywidualnych podmiotów realizowane są przy udziale większości. Równocześnie dąży się do zaspokojenia potrzeb jednostek przy akceptacji i ogólnym zadowoleniu mas.