Monarchia absolutna we Francji - cechy, historia

Monarchia absolutna jest ustrojem, w którym król sprawuje całą władzę sądowniczą, ustawodawczą i wykonawczą za pośrednictwem wyspecjalizowanych instytucji – urzędników państwowych. Ustrój ten kształtował się mniej więcej od XVI wieku i trwał w różnych krajach aż po wiek XVIII.

Jednym z państw, gdzie najpełniej rozwinął się ustrój monarchii absolutnej jest Francja. Wiązało się to z osłabieniem naczelnej władzy duchownej i cesarskiej, a także z stopniowym odsuwaniem od wpływu na rządy reprezentantów poszczególnych stanów. W przypadku Francji poszczególne stany były reprezentowane za pomocą instytucji Stanów Generalnych – zgromadzenia, mającego przede wszystkim kompetencje doradcze (głównie w sprawach podatków). Pierwsze Stany Generalne zebrały się na początku XIV wieku, następne – zależnie od potrzeb rządzącego króla, jednak z czasem zwoływano je coraz rzadziej. Od 1614 roku, przez prawie 200 lat nie zwoływano Stanów Generalnych, monarcha sprawował więc władzę, nie patrząc na potrzeby przedstawicieli społeczeństwa. Był to okres w dziejach Francji, gdy absolutyzm święcił największe triumfy. Kolejne zwołanie Stanów Generalnych (w 1789 r.) okazało...