Obywatelstwo - narodowość - porównanie. Obywatelstwo a narodowość - podobieństwa i różnice

Obywatelstwo to więź łącząca osobę z państwem. Może być ono nabyte w sposób pierwotny (jeżeli rodzice posiadają obywatelstwo polskie) lub wtórny. Polskie prawo reguluje kwestie nabycia obywatelstwa w wielu przepisach zawartych w Konstytucji oraz innych aktach prawnych. Można stać się obywatelem polskim także na mocy decyzji uprawnionego organu państwowego. Wówczas decyzja wydawana jest na wniosek osoby zainteresowanej.

Obowiązkiem państwa jest ochrona swoich obywateli oraz udzielanie im pomocy w kraju oraz zagranicą, poprzez konsulaty oraz misje dyplomatyczne. Z kolei obywatel musi wykazać się podporządkowaniem prawu obowiązującemu w państwie i wypełnić wymagania stawiane mu przez kraj ojczysty. 

W polskiej kulturze i prawie istnieje rozróżnienie pojęcia obywatelstwa od narodowości. Narodowość nie jest bowiem ściśle związana z posiadanym obywatelstwem. To poczucie przynależności do konkretnego kraju, nie jest powiązane z miejscem urodzenia czy zamieszkania. Można być obywatelem jednego kraju, a uznawać się za członka zupełnie innej zbiorowości. Narodowość jest utożsamiana z kulturą, w jakiej jednostka się obraca. Może ona należeć do pewnej grupy etnicznej czy też mniejszości narodowej. Narodowość jest synonimem pochodzenia narodowościowego. 

Pojęcia narodowości i obywatelstw należy rozdzielić. Już w preambule do ustawy zasadniczej zauważa się, że pojęcia te nie są równoznaczne. Narodowość ma szerszy zakres podmiotowy, zawiera bowiem w sobie zbiór obywateli oraz osób uznających się za pochodzących z danego kraju. Szczególnie widoczne jest to na terenie Stanów Zjednoczonych, gdzie Polacy posiadają obywatelstwo amerykańskie, ale jednocześnie biorą czynny udział w czynnościach przeprowadzanych przez Polonię na rzecz podtrzymywania więzi i tradycji.