Organizacje obywatelskie - definicja, charakterystyka, przykłady. Organizacje obywatelskie w Polsce

Organizacje obywatelskie to organizacje pozarządowe, które działają z inicjatywy obywateli i są przez obywateli zakładane. Dbają o dobro publiczne i działają zgodnie ze swoimi statutami. Organizacje obywatelskie są przejawem społeczeństwa, które jest świadome swoich potrzeb i rosnących zainteresowań różnymi kwestiami społecznymi. 

Organizacje obywatelskie cechuje zdolność do podejmowania społecznych decyzji oraz działalność pomocowa. Pierwsze koncepcje społeczeństwa obywatelskiego pojawiają się w filozofii Jana Jakuba Rousseau, filozofia ta twierdziła, że społeczeństwo ma prawo się organizować i ma praw do do stanowienia i walki o swoje prawa. 

Organizacje obywatelskie pozwalają społeczeństwu brać czynny udział w życiu społecznym obywateli danego kraju. W Polsce organizacje obywatelskie rozwijają się od 1945 r., ale prawdziwy rozkwit przypada dopiero na koniec lat 80-tych. 

Do organizacji obywatelskich zaliczyć można ruch Solidarności, a także organizacje kościoła katolickiego – tego typu działalność organizacji obywatelskich miała szczególne znaczenie w epoce, kiedy w Polsce panował ustrój komunistyczny. 

W każdym niemalże mieście Polski istnieją organizacje zrzeszające obywateli, które wysuwają wiele ważnych i istotnych inicjatyw. 

Organizacje obywatelskie bardzo często pozwalają na zwrócenie uwagi na jakiś problem, wobec którego się koncentrują. W ten sposób organizacje obywatelskie są niejako organizacjami pozarządowymi, które tworzone są z myślą o rozwiązaniu jakiegoś problemu, ponieważ państwo czy też rząd nie potrafi danego problemu rozwiązać. 

Organizacje obywatelskie skrystalizowały się dopiero po transformacji w 1989 r., kiedy za działalność obywatelską przestały grozić sankcje karne. Wszystkie organizacje obywatelskie są tworzone przez obywateli w jakimś celu, zazwyczaj chodzi tutaj o rozwiązanie problemów lub kwestii, których nikt nie chce się podjąć. 

Filozofia społeczeństwa obywatelskiego wywodzi się z koncepcji, że świadome społeczeństwo jest gwarantem bezpieczeństwa i dostatniego życia, że każdy obywatel winien być świadom swojej wartości i winien walczyć z różnymi problemami, które gnębią jego lokalną społeczność. 

W Polsce społeczeństwo obywatelskie istniało już w XIX wieku i było dosyć istotnym czynnikiem, który inicjował rozwój świadomości społecznej. Organizacje obywatelskie wypełniały lukę między państwem a społeczeństwem. 

Organizacja obywatelska odznacza się ogromną aktywnością społeczną, wolontariatem oraz współpracą dla dobra całej wspólnoty. Organizacje obywatelskie pojawiają się w pismach Karola Marksa, które komuniści przekształcili na własny użytek.