Konstytucja RP a prawa człowieka. Prawa człowieka w Konstytucji RP

Polska jest krajem demokratycznym i od 1989 r. proces demokratyzacji wciąż jest wdrażany tak, aby osiągnąć poziom państw zachodnich. Dziś można już śmiało powiedzieć, że Polska jest państwem, gdzie prawo jest przestrzegane, gdzie istnieje wolność słowa i gdzie nie ma inwigilacji politycznej oraz prześladowań. 

Polska, podobnie jak i cała Europa, stoi na straży fundamentalnych praw związanych z koncepcją prawa człowieka. 

Na całym świecie w krajach demokratycznych prawa człowieka chronione są przez państwo za pomocą konstytucji. Polska konstytucja z 1997 r. stanowi podobnie. Prawa człowieka i jego wolność opisuje rozdział II Konstytucji RP art. 30-86. 

Pierwszy artykuł drugiego rozdziału mówi jasno: „Przyrodzona i niezbywalna godność człowieka stanowi źródło wolności i praw człowieka i obywatela. Jest ona nienaruszalna, a jej poszanowanie i ochrona jest obowiązkiem władz publicznych.”

Cały rozdział poświęcony jest zagadnieniom związanym z wolnością osobistą, obowiązkami oraz prawami człowieka. Stanowi on gwarant potwierdzający, że w Polsce prawa człowieka są przestrzegane, władze Polski dbają również o ogólny ich wizerunek. 

Rozdział ten nie tylko omawia zagadnienia z zakresu praw człowieka, ale też nadaje status równości między mężczyznami i kobietami, zwraca uwagę, że nie można dyskryminować jednej ze stron oraz że nieistotny jest kolor skóry, wyznanie czy płeć. Art. 38 mówi, że „Rzeczpospolita Polska zapewnia każdemu człowiekowi prawną ochronę życia.” – Tak więc w Polsce życie ludzkie ma bardzo ważne znaczenie, jest ono chronione za pomocą konstytucji. Konstytucja z kolei jest najwyższym aktem prawnym w państwie, złamanie konstytucji grozi surową karą. 

W procesie demokratyzacji Polski pojęcie praw człowieka nabrało nowych barw i stanowi dzisiaj potwierdzenie tego, że życie ludzkie jest doceniane i że trzeba o nie dbać. Każdy człowiek ma prawo do życia, do wolności i godności. 

Konstytucja gwarantuje obywatelom, że mogą spać spokojnie i że władza polityczna dba o społeczeństwo. Nikt nie może obawiać się zagrożenia ze strony innych, życie ludzkie ma najwyższą wartość i podlega najwyższej ochronie.