Subkultury - Grunge - informacje, geneza, styl. Grunge jako subkultura

Każdy człowiek odczuwa potrzebę przynależności do jakiejś grupy społecznej, m.in. w celach społecznej akceptacji. Naturalnym i najbardziej pożądanym stanem jest ten, w którym potrzeba ta znajduje swoje urzeczywistnienie. Jednakże – niejako patrząc z perspektywy a contrario – brak realizacji poczynionych założeń może prowadzić do zgubnych w skutkach rezultatów. W ten sposób dochodzi najczęściej do pojawienia się różnorodnych subkultur czy innych, mniej lub bardziej zorganizowanych zbiorowości. Termin „subkultura” przyjmowany jest na określenie grupy odznaczającej się różnym, od powszechnie akceptowalnego, zespołem wzorów i norm. Często przystąpienie do subkultury wiąże się wręcz z buntem wobec rzeczywistości społecznej albo nawet jej całkowitym odrzuceniem.

Styl i – szerzej – subkultura grunge bierze swoje początki w amerykańskich miastach w stanie Waszyngton, Seattle i jego okolic. Pierwsze jej przejawy datowane są na lata 80. XX wieku, kiedy te amerykańskie regiony zostały dotknięte przez różne trudności gospodarcze, znalazłszy się w wyraźnej opozycji do przeżywanego w tym czasie przez Kalifornię tzw. „boomu ekonomicznego”.

Tworzona ówcześnie muzyka charakteryzuje się ciężkim, agresywnym brzmieniem, a przy tym zwróceniem większej uwagi na przekaz, jaki niesie tekst piosenki propagowanego trendu. Niekwestionowanym liderem w tym zakresie jest legendarny zespół Nirvana, dzięki któremu muzyka grunge „wypłynęła na szersze wody” i podbiła serca słuchaczy. Ideologia członków tej grupy została oparta na negowaniu zastanej rzeczywistości, czego naturalną konsekwencją stał się bunt, złość czy frustracja. Nie brak tu również elementów destrukcji czy autodestrukcji. W powszechnej opinii można było spotkać się z określaniem tego stylu mianem „muzyki dzieci z rozbitych rodzin.” Nie wzięło się to znikąd, gdyż zdecydowana większość muzyków propagujących ten trend pochodziła właśnie z takich rodzin.

Wizerunek zewnętrzny członków subkultury grunge również się wyróżniał. W ich stroju dominowały bowiem stare, sprane jeansy, zbyt długie i bardzo szerokie koszule oraz trampki. Specyficzne były natomiast małe, spiczaste bródki, a także kolczyki w uszach. Nawet elementarna wiedza o kształtowaniu się tej subkultury pozwala na postawienie hipotezy, iż oryginalność wizerunku zewnętrznego jej członków została zaczerpnięta od mieszkańców Seattle, którzy w przeważającej części byli drwalami.