Konwencja z Lugano - postanowienia. Opracowanie

Konwencja z Lugano to umowa o „o jurysdykcji i wykonywaniu orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych”, dokument został sporządzony w Lugano dnia 16 września 1988 r. Konwencja z Lugano rozszerzyła niektóre zasady, zawarte w Konwencji brukselskiej z 27 września 1968 roku mającej ten sam zakres przedmiotowy: „o jurysdykcji i wykonywaniu orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych”. Umowę stosuje się w sprawach cywilnych i handlowych, niezależnie od rodzaju sądu, nie tyczy się ona spraw podatkowych, celnych i administracyjnych. 

Konwencja zawiera postanowienie, które umożliwia prowadzenie sprawy sądowej w innym państwie niż to, w którym mieszka strona pozwana. Najważniejszymi zasadami konwencji odnośnie jurysdykcji są: w sprawach dotyczących zobowiązania opieczętowanego umową osoba może podlegać decyzjom sądów znajdujących się w miejscu wykonania zobowiązania, czyli np. podmiot sprzedający dany przedmiot za granicą może być podany do sądu w obcym kraju, jeśli jest to kraj, do którego przedmiot ten miał być dostarczony., w sprawach alimentacyjnych wierzyciel alimentacyjny może wykorzystać sądy w umawiającym się państwie, w którym sam zamieszkuje, w sprawach o odszkodowanie wykorzystywane są sądy państw, w których doszło do zdarzenia w wyniku, którego powstała szkoda, przykładowo jeśli w jakimś zdarzeniu na terytorium Polski został poszkodowany Polak przez turystę stale mieszkającego w Czechach, to Polak może pozwać tą osobę przed sąd Polski., w sprawach dotyczących sporów wynikających z działalności oddziałów jakiś firm, agencji lub innego oddziału właściwe są sądy, gdzie znajduje się oddział lub agencja. 

Powód może pozwać osobę także w państwie, w którym pozew ma miejsce zamieszkania. Jeżeli pozwany jest obywatelem UE, a powód nie ma miejsca zamieszkania w UE ani nie jest z państwa respektującego konwencję z Lugano, to sądy państw członkowskich UE oceniają swoją właściwość działania na podstawie przepisów rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych.