Interwencja w Czechosłowacji w 1968

2 sierpnia 1968 r. rozpoczęła się inwazja na Czechosłowację wojsk ZSRR, PRL, NRD, Węgier i Bułgarii. Atak nastąpił głównie z terytorium PRL i NRD. Kierownictwo KPCz zostało aresztowane. Armia czechosłowacka nie stawiała oporu. Inwazji dokonano formalnie na prośbę czechosłowackich działaczy partyjnych i państwowych, nazwisk nigdy nie podano. Uzasadnienie interwencji było pełne kłamstw i brutalnej demagogii. Podkreślano rzekome prawo bratnich partii do obrony socjalizmu zagrożonego jakoby przez siły kontrrewolucji działające w zmowie z wrogami zewnętrznymi.

Oświadczenie radzieckie zyskało miano doktryny Breżniewa o ograniczonej suwerenności krajów obozu radzieckiego. Szczytem cynizmu był też komunikat z rozmów radziecko-czechosłowackich w Moskwie, na które Dubceka przywieziono z więzienia. Komunikat ten zapewniał , że wojska inwazyjne nie będą się mieszać do spraw wewnętrznych CSRS i zostaną wycofane w miarę normalizacji sytuacji. Społeczeństwo czechosłowackie ignorowało wojska okupacyjne. Kolaborantów było początkowo mało, a przywódcy czechosłowaccy z prezydentem Svobodą na czele zachowali zimną krew wiedząc, iż naród i zorganizowana partia są z nimi. Konspiracyjny XIV zjazd KPCz, który odbył się w jednej z fabryk praskich przy udziale 2/3 wybranych delegatów, został uznany przez siły okupacyjne za nielegalny. Rozmowy moskiewskie zakończono kompromisem ogłoszonym 26 sierpnia 1968 r. Dubczek utrzymał stanowisko I sekretarza ale pod warunkiem uchylenia uchwał XIV Zjazdu i uznania prawa wojsk Układu Warszawskiego do czasowego pobytu na terenie CSRS.

Przy pomocy promoskiewskich konserwatystów okupanci przywrócili cenzurę i zaczęli odsuwać reformatorów od władzy. W styczniu 1969 r. na znak protestu przeciw inwazji Jan Palach dokonał samospalenia w Pradze. Doszło do zamieszek, w konsekwencji których Dubczek został odsunięty ze stanowiska sekretarza a jego miejsce zajął Gustav Husak. We wrześniu 1969 r. po usunięciu reszty zwolenników Dubczeka z KC, rozpoczęła się masowa czystka w partii. Interwencja w Czechosłowacji przyczyniła się do spadku poparcia dla Rosji i powolnego upadku reżimu komunistycznego w tym kraju. Ludność zaczęła przejawiać niechęć do komunizmu.