Hannah Arendt - biografia, życiorys
JUŻ 9902 WYPRACOWANIA W BAZIE!
- 4914 wypracowanie - Język polski
- 1594 wypracowanie - WOS
- 2021 wypracowanie - Historia
- 787 wypracowanie - Religia
- 528 wypracowanie - Język angielski
- 58 wypracowanie - Język niemiecki
Jedna z najsłynniejszych myślicielek politycznych XX wieku. Jej działalność naukowa sytuowała się na styku filozofii, politologii i socjologii. Arendt urodziła się w 1906 roku w niemieckim Linden. Pochodziła z zamożnej rodziny pruskich Żydów, dzieciństwo spędziła w Królewcu. Od 1924 roku studiowała filozofię, teologię i grekę w Marburu i Królewcu. Naukę zakończyła w 1929 roku pisząc pracę doktorską pod kierunkiem Karla Jaspersa. Doktorat dotyczył pojęcia miłości w filozofii św. Augustyna. Podczas studiów zetknęła się również z Edmundem Husserlem oraz Martinem Heideggerem. Z Heideggerem połączył ją długoletni związek, przerwany wstąpieniem filozofa do NSDAP.
W 1933 roku, po dojściu Hitlera do władzy, Arendt wyemigrowała do Francji, gdzie również dosięgło ją widmo nazizmu. W 1940 roku została internowana. Po ucieczce z obozu przez Hiszpanię przedostała się do Stanów Zjednoczonych. W 1951 roku uzyskała amerykańskie obywatelstwo. W USA nastąpił rozkwit jej kariery naukowej. W latach 1963-1967 była profesorem Uniwersytetu w Chicago. Od 1967 roku objęła profesurę w New School for Social Research w Nowym Jorku, z uczelnią związana była do 1975 roku. Aktywnie angażowała się w ruch na rzecz ocalenia dziedzictwa europejskich Żydów. Do 1952 roku należała do komisji zajmującej się zachowaniem kulturalnego dorobku żydowskiego. Arend wielokrotnie potępiała jednak ideę syjonizmu oraz stworzenia Państwa Żydowskiego w Palestynie, była zdecydowaną zwolenniczką asymilacji obywateli pochodzenia żydowskiego ze społeczeństwem, w którym żyją. Nigdy jednak nie angażowała się politycznie.
W jej dorobku naukowym widać silną inspirację filozofią starożytną oraz myślą Immanuela Kanta. Do największych sukcesów naukowych Arendt zalicza się przede wszystkim sformułowanie teorii totalitaryzmu. Badaczka wskazywała na wspólne podstawy i korzenie dwóch największych totalitaryzmów w dziejach ludzkości – nazizmu i stalinizmu. Oba systemy analizowała pod kątem politycznym i ideologicznym. Jako wspólne mianowniki dyktatur wymieniła: antysemityzm, zmasowany terror, wszechobecną propagandę, indoktrynację, przesunięcie władzy z wojska na policję i tajne służby oraz umasowienie społeczeństw. Głosiła również tezę o „śmierci kultury” po Holocauście. Udowadniała, że wraz z totalitaryzmem niemieckim i radzieckim nastąpiło zerwanie ciągłości tradycji europejskiej. Dużą uwagę przywiązywała do refleksji nad pojęciem rewolucji. Rewolucję francuską i bolszewicką uznała za rebelię, która całkowicie zburzyła stary porządek społeczny i zaprowadziła zupełnie nowy ład.
Swoje refleksje zawarła w dziełach: „Korzenie totalitaryzmu” (1951), „Kondycja ludzka” (1958), „O rewolucji” (1963), „Eeichmann w Jerozolimie. Rzecz o banalności zła” (1963), „Myślenie” (1971). Wzbudzającą wiele kontrowersji pracę „Eeichmann w Jerozolimie...”, Arendt opublikowała po procesie zbrodniarza nazistowskiego, którego świadkiem była w Jerozolimie. Jako największe zalety prac naukowych badaczki krytycy wymieniają przede wszystkim odkrywczą analizę historyczną połączoną z głęboką analizą filozoficzną i etyczną. Badaczka była laureatką wielu prestiżowych nagród, w tym nagrody imienia Zygmunta Freuda przyznanej przez Niemiecką Akademię w 1967 roku.
Hannah Arendt zmarła w 1975 roku.
Podobne wypracowania do Hannah Arendt - biografia, życiorys
- Jerzy Giedroyc - myśl polityczna paryskiej „Kultury”
- Św. Franciszek z Asyżu - biografia, działalność
- Konstytucja Królestwa Polskiego z 1815 roku
- George Washington - biografia, życiorys
- Stanisław Ostrowski - charakterystyka prezydentury. Stanisław Ostrowski prezydentem na wychodźstwie
- Janko z Czarnkowa - kronikarz
- Anglikanizm - zasady, cechy, charakterystyka
- Hipokrates - biografia, życiorys
- Józef Beck - biografia, życiorys
- Europa - nowe państwa po I wojnie światowej
- Potop szwedzki (1655-1660) - przebieg
- Zagrożenie zewnętrzne w czasie rozbicia dzielnicowego
- Richard Strauss - biografia, życiorys
- Maximilien de Robespierre - biografia, życiorys
- Kolonizacja niemiecka w Europie Środkowej w XII i XIII wieku
- Aleksander Jagiellończyk - panowanie
- Polska tradycja niepodległościowa za Napoleona
- Wojny perskie - II wojna perska
- Afryka w XIX wieku - ekspansja kolonialna
- Prowokacja bydgoska (19.03.1981 r.)