Proces powstawania i rozwoju miast w średniowiecznej Polsce

Coraz większy rozwój techniczny, a poprzez to postępujące zmiany społeczne, przyczyniały się również do zmian w charakterze miast. Rzemiosło coraz bardziej się specjalizowało i oddzielało od rolnictwa, co przyczyniało się do stworzenia pomyślnych warunków dla rozwoju miast. Zmiany te dotyczyły nie tylko Europy Zachodniej, ale i Polski.

Wraz z rozwojem rzemiosła rozwijały się także podgrodzia, które były skupiskiem różnej maści rzemieślników oraz kupców. Coraz częściej organizowano targi, na które w określonych stałych terminach przybywali kupcy z różnych krain przywożąc ze sobą towary potrzebne np. na wsi, a z kolei chłopi przynosili swoje płody rolne na wymianę towarową. To wszystko sprzyjało napływowi ludności i skupianiu się jej w jednym, ściśle określonym miejscu, w którym zaczęło się powoli kształtować przyszłe miasto. Tak to bynajmniej wyglądało w średniowiecznej Polsce.

Nie można zapominać, iż ówczesna wymiana handlowa miała charakter jedynie towarowy. Mianowicie w obiegu coraz liczniejsze były pieniądze, które chętnie wybijali różni książęta. Te z kolei trafiały do obiegu i stawały się wyznacznikiem wartości konkretnego towaru.

Coraz lepiej prosperujące miasta w Polsce, stanowiły wspaniałą bazę zarobkową dla ludzi z rozwiniętego zachodu. Stamtąd też przybywali do polskich miast i w nich zamieszkiwali. Dlatego właśnie średniowieczne miasta na terenie Polski obfitowały nie tylko w tubylców, ale i przybyszów z różnych państw, choćby Niemiec, czy Walencji.

W celu dalszego wspierania rozwoju miast i ochrony praw mieszczan, zaczęto wprowadzać coraz chętniej przywileje przy zakładaniu miast. Właśnie poprzez to sięgano z coraz szerszą aprobatą po lokację na prawie magdeburskim i lubeckim. Miały one umożliwić prawidłowy rozwój gospodarki miejskiej, poprzez zachęcenie lepszych rzemieślników, czy bogatszych kupców do zamieszkania, bądź zainwestowania na terenie danego miasta.