Starożytna Sparta - ustrój polityczny i struktura społeczeństwa w starożytnej Sparcie

Początki Sparty datuje się mniej więcej na XII – XI wiek p.n.e. Już w VIII – VII wieku p.n.e. osiągnęła ona znaczną potęgę militarną, do czego przyczyniło się m.in. słynne spartańskie wychowanie, polegające na wyczerpujących, ciężkich ćwiczeniami fizycznych oraz stricte bojowych. Jednak istotna była również struktura społeczna i polityczna tego państwa-miasta.

Sparcie przewodziło dwóch archagetai, tj. dziedzicznych królów z dynastii Agiadów i Eurypontydów. Pełnili głównie funkcje dowódców wojskowych oraz wypełniali obowiązki natury religijnej. Posiadali także uprawnienia w zakresie sądownictwa cywilnego. Ustrój Sparty wymagał rządów dwóch królów w razie wojny – wówczas jeden udawał się na pole walki, podczas gdy drugi zarządzał miastem. Formalnie najwyższą władzę w polis miała tzw. apella, tj. zgromadzenie wojowników, pełnoprawnych obywateli Sparty. Jednakże, jak pokazuje praktyka, większość decyzji podejmowana była pod wpływem królów oraz przy udziale geruzji, tj. Rady Starszych. Ta ostatnia liczyła sobie 30 członków (w tej liczbie dwaj królowie), którzy byli wybierani spośród szanowanych obywateli o...