Reformy Karola Wielkiego - Renesans karoliński - cechy, charakterystyka

W konsekwencji kolejnych sukcesów w kampaniach wojennych poza pierwotnymi granicami państwa Franków oraz podbojów sąsiednich terytoriów państwo Karola Wielkiego rozrosło się do ogromnych rozmiarów. Jego duża powierzchnia oraz różnorodny charakter posiadanych ziem zmusiły monarchę do przeprowadzeni gruntownej reformy administracji oraz zmiany sposobu zarządzania krajem.

Doświadczenia przodków skłoniły monarchę w pierwszym okresie swojego panowanie do zniesienia funkcji majordoma i zastąpieniu go kilkoma pomniejszymi urzędnikami, obdarzonymi o wiele mniejszymi kompetencjami. Był to jednak dopiero wstęp do zasadniczych zmian w polityce wewnętrznej. Podstawową innowacją, jaką wprowadził Karol Wielki na mapie administracyjnej swojego państwa, był podział całego terytorium na hrabstwa (zarządzane przez grafów-hrabiów) – czyli okręgi wewnątrz państwa, z natury spokojne i niezagrożone bezpośrednim atakiem z zewnątrz – oraz marchie (gdzie władzę w imieniu króla sprawowali margrabiowie), które zostały utworzone na terenach przygranicznych oraz na niestabilnych rubieżach.

Margrabiowie mieli zdecydowanie większe kompetencje w zakresie wojskowym – mogli m.in. toczyć „lokalne”,...