Statuty Kazimierza Wielkiego - okoliczności i ogłoszenie

W obu monarchiach piastowskich nie funkcjonowało jednolite i skodyfikowane prawo. W użyciu były jedynie normy prawa zwyczajowego prawa ziemskiego, które jednak opierały się na zastosowaniu praktycznym i tylko w wyjątkowych przypadkach opierały się o prowizoryczne odpisy. Sytuację tę postanowił zmienić dopiero w połowie XIV wieku wielki reformator, twórca potęgi Królestwa Polskiego, król Kazimierz Wielki, którego jedną z wielu reform była właśnie kodyfikacja prawa zwyczajowego.

Działania te zostały faktycznie zainspirowane przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Jarosława Bogorię, który w latach 1356-1357 pracował nad ujednoliceniem ustawodawstwa synodalnego Kościoła w Polsce. Niedługo później za jego przykładem poszedł kanclerz Janusz Suchywilk, dzięki którego udziałowi spisano i ogłoszono tzw. Statut wielkopolski, czyli zbiór formalizujący przypisy prawa zwyczajowego w prowincji wielkopolskiej. Składał się on z 34 artykułów i napisany został bez wstępów oraz stosunkowo prostym i zwięzłym językiem. Pomimo zmierzeń twórcy oraz samego władcy, Statut wielkopolski faktycznie utrwalał jedynie różnice terytorialne pomiędzy dzielnicami, ponieważ odnosił się on jedynie do jednej z nich a nie do...