Walka szlachty o władzę w Polsce od XIV do XVI w. Przywileje szlacheckie w Polsce - czerwiński, warcki, jedleńsko-krakowski, koszycki

Historia dziejów organizacji państwa polskiego począwszy od rozbicia dzielnicowego, aż do wieku XVII to ciągły rozwój przywilejów szlacheckich.

Pierwsze udzielane były jeszcze przez władców lokalnych, którzy rozdając immunitety chcieli sobie zjednać duchowieństwo, a także zbudować armię. Duchowieństwo na mocy pierwszych przywilejów (borzykowsko-wolborskie), otrzymało prawo do posiadania własnego, opartego na prawie kanonicznym, sądownictwa oraz wyboru do władz biskupstw. Co się tyczy rycerstwa; książe płacił im za wyprawy poza granice kraju, wykupywał z niewoli oraz rekompensował poniesione straty. Rycerstwo stopniowo otrzymywało coraz wiesze nadania ziemskie oraz immunitety. W wiekach XIV – XVI każdorazowe zwrócenie się władcy do stanu szlacheckiego, niezależnie od kwestii jakiej dotyczyło, łączyło się z potwierdzeniem przywilejów dotychczas przyznanych oraz nadaniem kolejnych.
W zamian za uznanie go w przyszłości królem Polski (przywilej w Budzie, 1355), a następnie za wybór jednej z jego córek na króla (przywilej koszycki,1374) Ludwik Węgierski zapowiedział, iż szlachta zostanie zwolniona z wszelkich świadczeń poza stałym podatkiem 2 groszy od łanu kmiecego, urząd starosty...