Homer „Odyseja” - Odyseusz i Penelopa - problem miłości spełnionej w „Odysei”

„Odyseja”, będąca kontynuacją wielkiego eposu Homera - „Iliady”, przedstawia losy Odysa, wracającego spod Troi, będącej polem walki miedzy Trojanami i Achajami.

Owo wielkie i znaczące w dziejach literatury dzieło nie jest jednak tylko opowieścią przygodową o walce bohatera z żywiołami i bogami. Na drugim planie bowiem dostrzec możemy piękną historię miłości, co najważniejsze - miłości spełnionej.

Podczas powrotu do Itaki, Odys stawił czoła wielu niebezpieczeństwom. Zarówno on, jak i jego towarzysze  musieli zmierzyć się z takimi stworami jak cyklopy czy syreny, przepłynąć Scyllę i Charybdę oraz sprostać innym, licznym wyzwaniom.

Jedynie Odysowi udaje się przetrwać, a powodem tego jest wielka miłość do żony – Penelopy. Zostawiona w domu na wiele miesięcy kobieta, nie dopuszcza do siebie myśli, że jej mąż może nie wrócić. Tka więc i jednocześnie nocami potajemnie pruje kobierzec, którego skończenie ma być znakiem gotowości do ponownego zamążpójścia. Odprawia z niczym natrętnych zalotników, czekających tylko, by przejąć majątek Odysa.

Z chwilą powrotu męża wierność Penelopy zostaje nagrodzona, a jej adoratorzy okrutnie zabici. Wcześniej jednak także ich pycha zostaje ukarana, bo tylko Odys jest w stanie napiąć swój łuk - w ten sposób zresztą zostaje rozpoznany. Wcześniej bowiem jego prawdziwą tożsamość odkrywa jedynie służąca oraz wierny pies Argos, który umiera na rękach swojego pana.

Uczucie przedstawione w „Odysei” jest więc przykładem miłości, która mimo wszelkich przeciwności, z których największą jest niepewność, pozostaje równie silna. Penelopa mogła przecież założyć, iż jej mąż dawno zginął, co byłoby przepustką do rozpoczęcia nowego życia z innym mężczyzną. Ona jednak, kierując się miłością i wiernością, wolała żyć w cnocie i umartwieniu, ufając, że jej mąż wróci.

Ponadto, małżonkowie po wieloletniej rozłące są dla siebie równie atrakcyjni jak dawniej, co znaczy, że ich miłość nie przeminęła z czasem, lecz pozostała żywa i mocna.

Penelopa może być przykładem wierności i trwałości uczuć. Stałość tej  mądrej, ostrożnej kobiety oraz matki była w końcu powodem, dla którego Odys zniósł trudy i niebezpieczeństwa długiej podróży. To miłość żony wiodła mężczyznę ku ojczyźnie, podtrzymując go w nadziei na przyszłe, normalne życie.

Związek Odysa i Penelopy to przykładowy model dojrzałego uczucia, które mimo oddalenia i niepewności pozostaje równie silne i niepodważalne. Historia pary uczy nas cierpliwości, a także wiary w potęgę prawdziwej miłości, wysławianej do dziś nie tylko w literaturze, ale też w ogóle w świeckiej i religijnej tradycji.