Bolesław Leśmian - biografia, życiorys

Urodzony w Warszawie w rodzinie żydowskiej w 1878 r., Bolesław Leśmian młodość spędza w Kijowie, stąd rozmach ukraińskiej przyrody oraz jej bezkres znajdzie odbicie w jego późniejszej twórczości. Otrzymuje on staranne wykształcenie prawnicze (Uniwersytet Świętego Włodzimierza w Kijowie), jednak mimo wykonywania poważanego zawodu notariusza, który daje stabilizację materialną, nigdy nie polubi swojej profesji. Z kolei zasłużone uznanie w kręgach literackich przyszło dopiero po śmierci. Za życia artysta uważany był za epigona poprzedniej epoki.

Debiut poety przypada na schyłek lat 90. XIX w., kiedy publikuje swoje pierwsze teksty poetyckie w „Wędrowcu”, potem ukazują się także w „Głosie” (1896-1901). W 1903 r. wyrusza w podróż artystyczną, przebywa w Niemczech i na dłużej (do 1906 r.) we Francji. W 1905 zawiera związek małżeński z młodą malarką Zofią Chylińską. Od 1907 r. przebywa w Warszawie. W 1911 wraz z Kazimierzem Wroczyńskim oraz Januszem Orlińskim zakłada eksperymentalny Teatr Artystyczny w Warszawie. Od 1912 do 1914 r. przebywa w Paryżu, potem w okresie I wojny światowej w Łodzi, gdzie pracuje jako kierownik literacki Teatru Polskiego.

Za życia wydaje trzy tomy poezji. Pierwszy w 1912 r., pt.: „Sad...