Jan Chrzciciel - biografia, życiorys

Jan Chrzciciel uznawany jest za jednego z proroków chrześcijańskich. Również muzułmanie traktują go jako proroka, który nauczał przed Jezusem i Mahometem. Ze sposobu jego życia oraz nauk, jakie głosił, można wnioskować, że miał kontakt z żydowską sektą esseńczyków. Nie wiadomo jednak, czy do niej należał, gdyż część jego poglądów była sprzeczna z doktryną tego ugrupowania.

W Biblii pierwsza wzmianka o Janie Chrzcicielu pochodzi z Ewangelii św. Łukasza. Podczas zwiastowania archanioł Gabriel mówi Marii, że jej krewna – Elżbieta także urodzi syna. Było to dość niezwykłe, ponieważ Elżbieta i Zachariasz byli już ludźmi starszymi i pogodzili się z brakiem potomstwa.

Narodziny Jana zostały przepowiedziane również jego ojcu – Zachariaszowi, który był kapłanem. Nie chciał on w to uwierzyć, dlatego od czasu przepowiedni do czasu urodzin syna Zachariasz został pozbawiony mowy.

W Ewangelii znajduje się również opis niezwykłego wydarzenia. Po zwiastowaniu Maria udała się do Elżbiety, aby jej o tym powiedzieć. Kiedy kobiety spotkały się, brzemienna Elżbieta poczuła ruch płodu. Odczytane to zostało jako znak, że Maria jest wybrana przez Boga, ponieważ na dźwięk jej głosu zareagowało nienarodzone jeszcze dziecko.

Jan Chrzciciel urodził się pół roku przed Jezusem. Kiedy dorósł, zapewne już po śmierci swoich rodziców, wybrał życie pustelnika. Żywił się wtedy szarańczą i miodem. Wtedy też rozpoczął swoje nauczanie. Jego zadaniem było przede wszystkim nawoływanie do nawrócenia. Przez część swoich uczniów uznawany był za Mesjasza, choć sam mówił, że za nim „idzie potężniejszy od niego, któremu nie jest godzien nawet zawiązać sandałów”. Jan Chrzciciel chciał przygotować ludzi na przyjście Jezusa.

Swój przydomek zawdzięcza chrztom, jakich udzielał w Jordanie. Obmywał tam wodą tych wszystkich, którzy chcieli zmazać swoje grzechy. Wtedy spotkał się z Jezusem, który również przybył nad brzeg rzeki Jordan, aby dać się ochrzcić. Chrzest ten był jednak niezwykły. Gdy Jezus przyjmował chrzest, z nieba rozległ się głos mówiący: „To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie”. Był to pierwszy znak tego, że to Jezus jest prawdziwym Mesjaszem. Był to także początek działalności Jezusa.

Niedługo po ochrzczeniu Jezusa, Jan Chrzciciel został uwięziony przez Heroda Antypasa, który był tetrarchą Galilei. Stało się tak, ponieważ Jan Chrzciciel publicznie krytykował jego małżeństwo z Herodiadą – żoną brata Heroda. Podczas swoich urodzin władca zachwycił się tańcem córki Herodiady i obiecał spełnić każde jej życzenie. Wtedy dziewczyna zażądała głowy Jana Chrzciciela podanej natychmiast na misie, co wcześniej ustaliła ze swoją matką.

Wcześniej Herod nie chciał zabijać proroka, gdyż bał się reakcji ludu. Wtedy nie miał jednak innego wyjścia. Wysłał więc kata, aby ten zgładził więźnia. Nie można dokładnie określić daty śmierci Jana. Prawdopodobnie miało to miejsce w latach dwudziestych I w. n.e.

Według chrześcijan i muzułmanów grób proroka znajduje się w Damaszku w meczecie Umajjadów. Jego relikwie znajdują się natomiast w Istambule, Sienie i Cetyni.

Jan Chrzciciel jest patronem wielu państw i miast. Opiekuje się między innymi Holandią, Francją, Niemcami czy Węgrami oraz Florencją, Kolonią Amiens, Neapolem i Wiedniem, a w Polsce Chojnicami, Mysłowicami i Wrocławiem. Jest także patronem mnichów, dziewic, pasterzy, krawców. Opiekuje się niezamężnymi matkami, abstynentami i skazanymi na śmierć. Przywołuje się go również przy epilepsji i podczas gradobicia.