Biblia - „Przypowieść o domu na skale” - interpretacja, opracowanie przypowieści

„Przypowieść o domu na skale” pojawia się w dwóch Ewangeliach – według św. Łukasza oraz św. Mateusza – stanowiąc epilog opowieści o kazaniach, jakie Jezus wygłaszał na Równinie do pielgrzymujących wraz z nim uczniów oraz tłumnie zebranych słuchaczy, którzy przybywali z najodleglejszych wiosek w nadziei na uzdrowienie cierpiących ciał i wątpiących dusz.

Jezus posłużył się w swej katechezie porównaniem dwóch postaw człowieka wierzącego do budowy domu. W przypowieści jeden z budowniczych wznosi swoje domostwo na skale, wykopując wcześniej solidny fundament tak, by jego budowla była trwała i odporna na przeciwności natury. Drugi budowniczy wznosi swój dom na piasku, nie wzmocniwszy go fundamentami, dlatego przy pierwszej ulewie woda wdziera się w konstrukcję i z łatwością doprowadza budowlę do ruiny.

Podobnie wygląda również wiara człowieka i jego oddanie Bogu – otwarcie się na Jego Słowo i postanowienie życia w zgodzie z Jego naukami jest pierwszym krokiem do życia cnotliwego, w prawdzie, miłości i poszanowaniu innych ludzi. Nie wystarczy jednak tylko słuchać i z egzaltacją poddawać się euforii pierwszego zauroczenia naukami Boga, ale bardzo gruntownie przemyśleć je, zrozumieć i prawdziwie przyjąć do serca tak, by zagościły w nim na trwałe, pozostając niezależnymi od wszelkich zewnętrznych czynników.

Życie stawia bowiem człowieka przed najrozmaitszymi sytuacjami, nie szczędząc mu cierpień, problemów, czy chwil słabości. W takich momentach nasza wiara musi okazać się silniejsza niż przeciwności, jeśli bowiem jest powierzchowna i ma jedynie charakter pustego obrzędu – runie przy pierwszym nieszczęściu, jakie nas spotka. Wiara budowana roztropnie, jak dom z solidnymi fundamentami, jest silna i z łatwością oprze się każdemu zwątpieniu, nie polega bowiem na przeświadczeniu o chwilowych korzyściach, jakie ma nieść ze sobą posłuszeństwo wobec Boga, ale na wierze w celowość i właściwość wszystkiego, co nas spotyka – niezależnie od tego, czy są to rzeczy dobre, czy też złe.

Jezus kierował swoją przypowieść również w dużej mierze do pielgrzymujących z Nim uczniów, którym pragnął uświadomić, że ich misja nie będzie zawsze łatwą, że czeka na nich wiele przeciwności, niezrozumienia i wrogości, na które muszą być przygotowani tak, jak solidna budowa jest gotową na stawienie czoła wszelkim kataklizmom przyrody.