Bóg w Biblii - obraz Boga w Starym i Nowym Testamencie. Cechy, podobieństwa, różnice

Biblia jako Księga natchniona stanowi źródło naszej wiedzy nie tylko o świecie, ale także o Bogu. Mimo, iż Bóg jest Istotą, która nie daje się poznać, śledząc karty Biblii możemy nieco przybliżyć Jego obraz (czy raczej nasze wyobrażenia o Nim). Jest to ważny aspekt, ponieważ między starotestamentowym i nowotestamentowym obrazem Boga dostrzegamy znaczące różnice, które należałoby teraz przedstawić.

Stary Testament już na początku pokazuje nam postać Boga - Stwórcy, stwarzającego świat, przyrodę, a na końcu człowieka. Jawi się nam jako dobry Ojciec dbający o to, co stworzył i troszczący się o jego dobro. Niedługo potem jednak poznajemy Boga z nieco innej strony. Złamany przez pierwszych rodziców zakaz jedzenia owoców z drzewa poznania kończy się ich wygnaniem z Raju. Bóg Ojciec jest surowy w swoim sądzie i taka Jego postać utrzymuje się już do końca Starego Testamentu. Kocha, a jednak działa sprawiedliwie. Jest to Bóg, przed którym należy czuć strach, nie waha się bowiem jednym uderzeniem zniszczyć miasta czy zalać ziemi wodami potopu. Wymaga ofiar od swojego ludu i poszczególnych osób (warto tu przytoczyć choćby historię Abrahama i jego syna, którego na rozkaz Boga miał złożyć w ofierze). Ojciec twardą ręką sprawujący władzę nad swoim stworzeniem, gniewny i władczy.

Zupełnie inne oblicze Boga przedstawia Nowy Testament. Dość powiedzieć, że ta część Biblii jest oparta na historii Boga - Człowieka, czyli Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, którego Ojciec posłał na ziemię, by odkupił ludzkie winy i grzechy. Kompletnie przewartościowanie i zmiana obrazu. Bóg nie jest już surowy i nie ulega gniewowi, jest za to nieskończenie miłosierny i dobry. Jezus naucza o tej dobroci, a także o ofierze, jaką On sam musi ponieść z miłości do człowieka. Jest to zresztą najwyższy wyraz miłości, ofiarowanie samego siebie i poniesienie śmierci za swój ukochany lud. Bóg poświęca wszystko, co ma najcenniejszego, czyli swojego Syna. Liczy się z człowiekiem, nie traktuje go już jak maleństwa, nad którym ma władzę, a bardziej na zasadzie partnerstwa i wsłuchiwania się w ludzkie potrzeby i problemy.

Widzimy tu więc ogromne różnice w postrzeganiu Boga z perspektywy Starego i Nowego Testamentu. Istnieją jednak oczywiście pewne podobieństwa między jedną Postacią Boga a drugą. Możemy do nich zaliczyć przede wszystkim miłość do swojego ludu i każdego pojedynczego człowieka; miłosierdzie, jakiego mu udziela (w Starym Testamencie również możemy je zaobserwować, Bóg lituje się nad swoimi dziećmi wielokrotnie i ulega ich błaganiom); łagodność, o której możemy przeczytać w psalmach (różnica polega na tym, że w Nowym Testamencie jest ona bezgraniczna, podczas gdy w Starym Bóg doprowadzony do pewnej skrajności, reaguje gniewem i karze tego, kto zawinił) oraz chęć niesienia pomocy swemu stworzeniu (w Starym Testamencie ma to bardziej doraźny wymiar - np. manna z nieba, w Nowym zaś działanie jest bardziej na przestrzeni metafizycznej - dawanie odwagi, podsuwanie rozwiązań problemu).

Te dwa obrazy Boga ukazują nam ciekawy aspekt bogactwa Jego Natury, ale także i pewną ewolucję w podejściu do świata i człowieka, które stworzył. Bóg, podobnie jak człowiek, ulega przemianie, z surowego Ojca, którego mamy się bać, do bliskiego nam Przyjaciela w postaci Jezusa Chrystusa, który jest gotowy oddać za nas życie i przyjmuje to z pokorą.