Jan Kochanowski - „Treny” - „Tren II” - interpretacja i analiza trenu

„Treny” to cykl dziewiętnastu utworów, które ukazały się w 1580 r. Powodem do ich napisania była śmierć niespełna trzyletniej Urszulki, córki Jana Kochanowskiego. Poeta, będący człowiekiem doskonale orientującym się w tradycji literackiej, sięgnął po wywodzący się z antyku gatunek zwany trenem. Były to niezbyt długie wiersze, które miały za zadanie opiewać cnoty i zasługi zmarłego, a także wyrażać żal po jego odejściu. Przyjrzyjmy się teraz drugiemu spośród dziewiętnastu utworów tego cyklu.

„Tren II” jest podporządkowany zasadzie exordium, czyli przedstawieniu przyczyny smutku. Podmiot liryczny utożsamiany z Janem Kochanowskim opisuje swój stan emocjonalny po utracie córki. Rozpoczyna obrazowym przedstawieniem całej sytuacji. Twierdzi, że jeśli kiedykolwiek miałby pisać wiersze dla dzieci (o dzieciach), to powinny być to fraszki lub kołysanki. Jednakże bezlitosny los (uosabiany w utworze przez srogą Prozerpinę) zmusił go do tego, by za pomocą pióra opłakiwał swoją córeczkę. Bardzo widoczny staje się tutaj kontrast między radością, jaka przychodzi na świat z dzieckiem, a cierpieniem spowodowanym jego odejściem.

W tle tego trenu możemy odnaleźć oś czasu związaną ze zmianami...