Stanisław Grochowiak „Walka Jakuba z aniołem” - interpretacja i analiza wiersza

Wiersz „Walka Jakuba z aniołem” został napisany przez Stanisława Grochowiaka, poetę współczesnego.

Tytuł utworu wskazuje na powiązania z tekstem biblijnym. Jakub jest jednym z wielu bohaterów opisanej w tej księdze. Bóg wystawił mężczyznę na próbę, wzywając go do  bitwy z tajemniczą istotą. Potem pobłogosławił Jakuba i całą jego rodzinę. Wiersz Grochowiaka można traktować jako monolog Jakuba, który wypowiada on w czasie walki z aniołem. Utwór składa się z czterech dwuwersowych zwrotek. Każda strofka ma jeden wers dłuższy składający się z jedenastu sylab. W wersie krótszym jest pięć sylab.

Jest to ważna informacja przy interpretacji, ponieważ dłuższe wersy dotyczą anioła, a krótsze Jakuba, człowieka. Człowiek nie jest ważny, nie ma mocy i pewności siebie. Przyglądając się nagromadzonemu słownictwu, można stwierdzić, że Jakub reprezentuje wszystkich ludzi, natomiast anioł – Boga. Ludzie często kochając Boga, buntowali się przeciwko niemu.

Podmiotem lirycznym w wierszu jest człowiek. O sobie mówi „ja”, natomiast o boskiej istocie „ty”. Osoba wyrażająca swoje uczucia używa wyrazów prostych i potocznych, które bezpośrednio wiążą się z życiem i przemijaniem. Żebro to zwyczajna ludzka kość, która jednak dała początek istnieniu kobiety. Zmarszczki i grób kojarzą nam się z nieuniknioną starością, ale również ze słabością. Stary człowiek nie ma wiele sił, nie jest zdolny do walki.

Tymczasem podmiot liryczny przywołuje grób i inne atrybuty człowieczeństwa, którego elementem jest starość. Anioł atakuje kościołem, chlebem, kobietą i dzbanem – wszystkim co, posiada w życiu znaczenie, symbolizuje możliwość przetrwania i siłę ducha. Walka między tytułowym Jakubem a aniołem jest zatem nierówna, a nawet niesprawiedliwa. Człowiek nie ma szans na zwycięstwo, nie posiada wystarczająco dużo siły. Bronią anioła są: tarcza i skrzydła, ludzie mają tylko swoje życie.

Wiersz Stanisława Grochowiaka można traktować zarówno jako skargę na ludzki los, ale też jako protest przeciw walce, którą człowiek toczy z Bogiem i tajemniczymi siłami.

Wykorzystanie motywu walki Jakuba z Aniołem było elementem łączącym poezję współczesną z tematyką biblijną. Widoczny jest również rozdźwięk między tym, co ludzkie a tym, co boskie.