1 przykazanie Boże - „Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną” - interpretacja. Co to znaczy?

„Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną” – to pierwsze przykazanie ustanowione w Dekalogu (Księga Wyjścia). Interpretację nakazów Bożych można odnaleźć nie tylko w Piśmie Świętym, ale również w Katechizmie Kościoła Katolickiego.

Przykazanie pierwsze dotyczy wiary w jednego Boga. Oczekuje on od ludzi, swoich wyznawców, iż w pełni oddadzą mu swoje serce i zaufanie, całkowicie zanurzą się w Jego łaskach. W praktyce oznacza się częścią wspólnoty kościoła, nie może oddawać czci innym bóstwom, wierzyć w nie, pragnąć zgłębiać ich tajemnic. W religii chrześcijańskiej Bóg jest jedyną światłością i nie istnieje nic poza Nim, w co ludzie mogliby wierzyć z większym zaangażowaniem. Dlatego też dając Mojżeszowi Dekalog, Pan zabronił posiadania jakiegokolwiek innego boga czy też bóstwa w sercu.

Katechizm Kościoła Katolickiego poszerza jednak powszechne znaczenie pierwszego przykazania. Zawarte są w nim bowiem jeszcze inne informacje, którymi chrześcijanie powinni się kierować. Otóż Bóg zakazując wiary w innych bogów, miał na myśli również praktykowanie zabobonów (KKK, s. 2111). Za zabobon Kościół uważa pewien kult, wypaczenie religijne, które służyć ma wysławieniu Boga. Ma on jednak charakter magiczny, dlatego jest zakazany. Poza tym zakazane jest praktykowanie jakiejkolwiek formy wróżbiarstwa, które wiąże się z wysławianiem bożków. Wiara w jedynego, prawdziwego Boga nie wymaga żadnej magii, dlatego jest ona przez Kościół zakazana. Poza tym Pan potępia politeizm, czyli wielobóstwo. Jeśli wierzymy w Boga, to jest On jedyny, nikt poza Nim nie powinien nas duchowo inspirować.

Z pierwszego przykazania Bożego jasno wynika, iż przeciwko Bogu grzeszy ten, który oprócz Niego wyznaje inne byty poza Nim, czci bóstwa niezwiązane z katolicyzmem, wyznaje kult rzeczy materialnych i praktykuje czynności takie jak czary i magia. Przykładem może być tutaj osoba, która deklaruje bycie chrześcijaninem i wiarę w Boga, a jednak interesuje się tajnikami innej religii (na przykład buddyzmem), uznaje istnienie innego bóstwa, praktykuje rytuały związane z jakimś kultem. Grzesznikami są również tacy, którzy Boską moc przypisują przedmiotom lub też elementom przyrody nieożywionej albo ożywionej.