Eugenika - co to jest eugenika? Definicja, opis, przykłady, konsekwencje. Kościół a eugenika

Eugenika oznacza z języka łacińskiego „dobrze urodzonego”. Jest to termin pochodzący z I połowy XIX wieku z zakresu tematów biologicznych, przyrodniczych. Twórcą terminu był sir Francis Galton - wszechstronnie uzdolniony matematyk, przyrodnik, podróżnik i pisarz. Dokonał on podziału na dobre i złe cechy dziedziczne. Eugenika zajmuje się właśnie tym działem nauki. Chodzi o wyselekcjonowanie tych najlepszych cech do rozmnażania gatunku, a przy tym dążenie do wyeliminowania albo ograniczenia cech, które określił jako ujemne, pejoratywne.

Obecnie pogląd ten rozumiany jest bardziej ogólnie - nawet w perspektywie ludzkiej. Wcześniej ten termin dotyczył wyłącznie gatunków zwierząt, z czasem zaczął dotyczyć również ludzi (badania DNA). Co ciekawe eugenika była stosowana w praktyce już w czasach starożytnych. W Sparcie noworodki poddawane były ocenie - jeżeli wyglądały mizernie lub nędznie, od razu były pozbawiane życia jako zbyt słabe i kruche na to żeby przetrwać.

O eugenice wypowiadał się w sposób kontrowersyjny Platon. Uważał on, że doborem cech dziedziczenia powinien manipulować rząd, a dokładniej mówiąc władza (tak powstała koncepcja eugeniki nazistowskiej). Dopiero Galton zaczął wiązać eugenikę z badaniami Charlesa Darwina - swojego kuzyna. Galton propagował eugenikę jako możliwość przetrwania najlepszych osobników z najlepszymi cechami. Eugenikę dzieli się na pozytywną i ujemną.

Pozytywna dotyczy selekcji cech pożądanych, natomiast negatywna cech niepożądanych (negatywnych). Wiąże się ona także z badaniami tworzenia dzieci na żądanie (przykład czegoś podobnego został pokazany w filmie „Sztuczna inteligencja”). Eugenika stała się podstawą działań Adolfa Hitlera, który z kolei uważał, że Niemcy to najlepsza spośród wszystkich ras, a resztę należy zniszczyć. Doszło wtedy do eksterminacji głównie narodu żydowskiego.

Również w Stanach Zjednoczonych zajęto się badaniami eugenicznymi. Doszło nawet do podziału społeczeństwa na „przydatne” i „nieprzydatne”. Organizowano swego rodzaju kampanie dla ludzi z gorszymi cechami dziedziczonymi (umysłowo chorzy, niedorozwinięci, niepełnosprawni) jako gatunku nieprzydatnego. Dochodziło więc do masowych sterylizacji ludności amerykańskiej, a potem praktyka ta przeniosła się do Europy i na inne kontynenty (między innymi do Szwecji, krajów skandynawskich, Australii i Oceanii). W czasach szczególnie II wojny światowej eugenika stała się poglądem tępionym, wręcz przeklętym (Hitler rozumiał ją dosłownie, dlatego chciał doprowadzić do czystki ludności i stworzenia jedynej rasy germańskiej).

Dziś eugenika ma wyraz jak najbardziej pozytywny. Rozwija się ona równolegle z innymi dziedzinami biologicznymi - przede wszystkim z genetyką. Współcześnie manipulowanie genami nie jest wcale trudne. Wyselekcjonowanie pozytywnych, pożądanych cech dziedzicznych staje się możliwością do „stworzenia” nowego, lepszego, udoskonalonego człowieka - istotę idealną, pozbawioną (szczególni fizycznych) wad i ułomności.

Eugenika zajęła bardzo wysokie miejsce we współczesnej nauce o rozwoju biologicznym istoty ludzkiej. Jej zastosowanie jest możliwe, bo pozwala na to współczesna technika i wolność, jaką daje demokracja, chociaż Kościół jest przeciwny tego typu praktykom. Uważa się, że człowiek powinien zostać poczęty w sposób naturalny bez żadnej ingerencji nauki, czy techniki. „Grzebanie” w strukturze DNA istoty ludzkiej jest niedopuszczalne i niezgodne pod żadnym względem z nauką chrześcijańską. Jest to pewnego rodzaju forma aborcji lub antykoncepcji - „zrównoważonego przyrostu”, dlatego nie może spotkać się z aprobatą Kościoła.