Piekło - co to jest piekło? Piekło w Biblii i chrześcijaństwie - opracowanie

Według Biblii człowiek po śmierci może dostać się do trzech zaświatów - nieba, piekła oraz czyśćca (w zależności od tego, jakie prowadził życie na ziemi). Jeżeli był dobrym, szlachetnym człowiekiem, mógł dostąpić łaski nieba, jeżeli nie był dostatecznie dobry, idzie odpokutować za swoje grzechy do czyśćca. Natomiast jeśli całe swoje dotychczasowe życie poświęcił na grzeszenie, za karę miał odbywać męki wiecznego potępienia w czeluściach piekielnych.

W Biblii na temat piekła informacje możemy znaleźć w Ewangeliach nowotestamentowych. Wszyscy uczniowie Chrystusa zgodnie opisują piekło jako miejsce przerażające, makabryczne, wręcz potworne. Odbywają się tam kary nie tyle na ciele, co na duszy. Święty Mateusz napisał, że jest to miejsce, gdzie „będzie płacz i zgrzytanie zębów”. W piekle skupiać się mają wszystkie okropności całego świata: choroby, zarazy, ból, cierpienie. Dostają się tam ludzie przeklęci, którzy zabijali bez wyrzutów sumienia, nie wierzyli w Boga, zdradzali, a przede wszystkim ci, którym popełnione winy nie zostały wybaczone. Wybaczenie może być przepustką do czyśćca.

Te dusze, które dostają się do piekła, trawi gorący płomień. Nie ma od niego ucieczki, Bóg nie ulituje się nad cierpiącymi, bo za życia nie okazali skruchy i świadomie postępowali niewłaściwie. Również cudzołóstwo jest srogo tępione. W kolejnym fragmencie Pisma Świętego dowiadujemy się, że gniew, nienawiść (szczególnie nietłumione) są najprostszą drogą do osiągnięcia piekła: „Ty jednak przez zatwardziałość swoją i nieskruszone serce gromadzisz sobie gniew na dzień gniewu i objawienia sprawiedliwego sądu Boga, który odda każdemu według uczynków jego: tym, którzy przez trwanie w dobrym uczynku dążą do chwały i czci, i nieśmiertelności, da żywot wieczny; tych zaś, którzy o uznanie dla siebie zabiegają i sprzeciwiają się prawdzie, a hołdują nieprawości, spotka gniew i pomsta. Tak, utrapienie i ucisk spadnie na duszę każdego człowieka, który popełnia złe, najprzód Żyda, potem i Grek” (Rzym. 2,1-11). 

Do piekła dostają się również prześladujący religię Jezusa Chrystusa i Słowo Boże oraz nieprzestrzegający Dekalogu, czyli dziesięciu przykazań bożych ustanowionych przez samego Boga. Jak pisze święty Jan: „Udziałem zaś bojaźliwych i niewierzących, i skalanych, i zabójców, i wszeteczników, i czarowników, i bałwochwalców, i wszystkich kłamców będzie jezioro płonące ogniem i siarką. To jest śmierć druga”. Piekło jest przechodzeniem przez mękę niemożliwą do wyobrażenia. Za każdy grzech będzie płacić się z osobna w bólu, łzach i pocie.

Takiej duszy nie pomoże już nic - nawet spóźniona skrucha, czy płacz i błaganie o litość. Jest to najgorsza rzecz, jaka może spotkać człowieka. Człowiek natomiast sam pracuje za życia na swój los pośmiertny. Według chrześcijan należy postępować właściwie, aby dostąpić łaski zbawienia. Zbawienie przyjść może jedynie z nieba, bądź z czyśćca. Nie ma ratunku i ucieczki z piekła. To forma wieczystej kary za zadawanie gwałtu na prawach boskich: za zabijanie, życie nienawiścią, szerzenie zła. 

Piekło to miejsca znajdujące się w czeluściach ziemi. Panuje nad nim Lucyfer - Anioł, który zbuntował się przeciwko Bogu. Zło bierze początek właśnie w tym buncie (to Szatan pod postacią węża skusił Ewę do zjedzenia owocu z drzewa wiadomości dobra i zła). W ten sposób ludzkość na zawsze została narażona na obecność szatana w swoim życiu. Bóg dał człowiekowi wolną wolę. Dlatego też każda istota żywa może decydować, czy będzie postępować właściwie, czy niewłaściwie. I właśnie dlatego Bóg ustanowił piekło, aby człowiek wiedział, że złe postępowanie ma swoje konsekwencje. W piekle gnieździ się samo zło.