Gabinet cieni a opozycja - porównanie

Opozycją nazywane jest przejawianie niechęci poprzez wyrażanie protestu wobec pewnych czynności lub zachowań oraz stosowanie oporu. Opozycją polityczną natomiast nazywane jest działanie przedstawicieli partii politycznych, niemających swych reprezentantów w Radzie Ministrów. 

Duży wpływ na prężne działanie opozycjonistów ma dostęp do środków masowego przekazu oraz kształtowanie opinii publicznej. Opozycję można podzielić wedle kilku występujących kryteriów, zasadniczo jednak dzieli się jej przejawy ze względu na branie udziału w życiu politycznym na etapie tworzenia przepisów prawnych (opozycja parlamentarna oraz pozaparlamentarna) czy też w ujęciu legalności jej funkcjonowania. 

Gabinetem cieni z kolei nazywa się członków partii lub ugrupowania opozycyjnego, którzy działają w sposób jawny i otwarty. To rząd oczekujący, sformułowany przez przedstawicieli partii opozycyjnych w stosunku do aktualnego rozłożenia sił politycznych w państwie. To także rząd alternatywny, który może przejąć władzę w przypadku wygranej w wyborach. To fikcyjny twór, w którym każdy polityk rzeczywiście sprawujący władzę posiada swoje odpowiednie zastępstwo w osobie konkretnego przedstawiciela opozycyjnego. 

Gabinet cieni to instrument sprawnie funkcjonujący w ustroju anglosaskim, opartym na dwupartyjności oraz systemie common law. Jego pozycja w Wielkiej Brytanii jest bardzo wyraźnie zaznaczona. Jest to twór niezależny, nie posiadający żadnej władzy oprócz dość dużego oddziaływania na podświadomość potencjalnego wyborcy. Jeżeli partia opozycyjna jest w stanie przedstawić rozsądną alternatywę dla partii rządzącej, scena polityczna może diametralnie zmienić swój skład osobowy. 

Działalność gabinetu cieni można było także zaobserwować w Polsce. Nie jest to silna forma propagandy, aczkolwiek daje jakiś wybór. Przykładem polskiego gabinetu cieni było zaprezentowanie przez J. Kaczyńskiego opcji przeciwnej dla rządu D. Tuska.