Pierwsza Intifada - przyczyny, przebieg, skutki. Opracowanie

Tak zwana Pierwsza Intifada to zbrojne powstanie Palestyńczyków, celem którego było wyzwolenie Palestyny spod izraelskiej okupacji, toczyło się ono w latach 1987–1991. Mianem intifady w krajach arabskich określa się bunt, powstanie. Pierwsza Intifada wybuchła 9 grudnia 1987 r. w Strefie Gazy, by szybko rozprzestrzenić się na Zachodni brzeg Jordanu i Wschodnią Jerozolimę. Genezy powstania należy doszukiwać się w wojnie sześciodniowej, która rozegrała się w 1967 r. Wojna toczyła się między Izraelem a Jordanią, Syrią i Egiptem wspomaganych przez inne państwa arabskie. Skutkiem wojny było zajęcie przez Izraelczyków Strefy Gazy oraz Zachodniego Brzegu Jordanu.                      

Palestyńczycy chcieli przywrócenia statusu quo ante z przed 1967 r., w 1987 r. zainicjowali powstanie antyizraelskie, przeciwstawiając się izraelskiej obecności w Palestynie. Palestyńczycy twierdzili, że Izrael prowadzi wobec nich brutalną politykę, kolonizuje ich ziemię, niszczy domostwa itd. Przed wybuchem powstania palestyńskie społeczeństwo wrzało z niezadowolenia wobec statusu quo, przypominało beczkę prochu czekającą na zapalającą iskrę. Nastroje powstańcze wśród Palestyńczyków powiększały...