System partyjny - definicja. Elementy systemu partyjnego - opracowanie

System partyjny to zbiór wszystkich partii istniejących w danym państwie. Nie wliczają się w niego jednak ugrupowania, które nigdy nie wzięły udziału w wyborach albo też zostały założone wyłącznie dla żartu. Warto pamiętać, że system partyjny obejmuje też związki zawodowe i rozmaite stowarzyszenia, nie tylko o charakterze stricte politycznym.

System partyjny to pewna całość, która składa się z określonych, ściśle wyznaczonych elementów. Pierwszym i najważniejszym z nich są, jak już zostało to wspomniane, wszystkie partie polityczne i różne ugrupowania. Ważne są również wszelkie związki i relacje między nimi oraz hierarchia i popularność w danym kraju. Do innych niż partie ugrupowań zaliczają się: związki zawodowe, stronnictwa antysystemowe, stowarzyszenia.

Kolejnym elementem systemu partyjnego są tak zwane normy, czyli regulacje stosunków pomiędzy poszczególnymi partiami politycznymi. Określają one również relacje wewnątrz danej partii, wyznaczają reguły działań jej członków. Poza tym normy określają zasady funkcjonowania pomiędzy ugrupowaniami a wyższymi strukturami państwowymi.

Następnym elementem, który wchodzi w skład systemu partyjnego, są tak zwane relacje. Opisują one i dokumentują stosunki partii ze sobą rywalizujących. Ma to na celu wprowadzenie pewnego ładu i porządku. Relacje dotyczą również członków, którzy w konkretnej partii pełnią role najważniejsze, są ich przewodniczącymi, stoją na szczycie.

Ostatnim elementem systemu partyjnego są funkcje. Inaczej może nazwać je swoistymi celami, zadaniami, jakie system partyjny musi zrealizować w określonym systemie politycznym. Gdyby natomiast nie udało się spełnić tych funkcji, system partyjny nie byłby użyteczny i nie mógłby być określany jako ważne ogniwo większego systemu politycznego.

Powszechnie funkcje systemu dzieli się na dwie grupy: polityczną i kulturalną. Funkcje polityczne określają reguły organizacji wyborów politycznych, selekcjonują dobór liderów w partiach. Dodatkowo mobilizują społeczeństwo do aktywnego udziału w  życiu politycznym. Druga grupa, czyli funkcje kulturalne, mają na celu kształtowane tak zwanej kultury politycznej. Pracuje się nad jej poziomem nie tylko pośród członków danego społeczeństwa, ale przede wszystkim wśród ludzi bezpośrednio związanych z polityką, czyli przywódców partii, polityków, parlamentarzystów.