Sobór laterański (pierwszy) i konkordat wormacki - postanowienia, opracowanie
JUŻ 9902 WYPRACOWANIA W BAZIE!
- 4914 wypracowanie - Język polski
- 1594 wypracowanie - WOS
- 2021 wypracowanie - Historia
- 787 wypracowanie - Religia
- 528 wypracowanie - Język angielski
- 58 wypracowanie - Język niemiecki
Wyniszczające i osłabiające wewnętrznie chrześcijaństwo konflikt doktrynalny i spór prestiżowy pomiędzy papiestwem a cesarstwem od drugiej połowie XI wieku stał się motywem przewodnim w stosunkach pomiędzy władcami europejskimi. Wszyscy, zarówno aktywnie zaangażowani jak i bezstronni obserwatorzy, byli zgodni co do faktu, iż dalsze wojna o supremację nad światem chrześcijańskim w dłuższej perspektywie nie przyniesie zwaśnionym stronom nic dobrego. Takie właśnie stanowisko zdawali się zajmować dwunastowieczni następcy wojowniczych hierarchów: papież Paschalis II oraz cesarz Henryk V, syn Henryka IV.
Podjęli oni nawet próbę wzajemnego porozumienia się i ukrócenia walki o inwestyturę i w wyniku ich spotkania w Sturi w roku 1111, ku zdziwieniu całej opinii międzynarodowej, ogłoszono wstępny kompromis. Zakładał on rezygnację cesarza z prawa do nadawania inwestytury dostojnikom duchownym oraz zaakceptowanie przez papieża wszystkich zależności lennych pomiędzy cesarzem a biskupami i opatami (głównie w Niemczech). Jednak układ okazał się nietrwały, bowiem w momencie, w którym Henryk V przybył do Rzymu, aby zgodnie z tradycją koronować się na cesarza, w mieście wybuchła fala buntów, w wyniku których został on zmuszony do powrotu do Niemiec - uciekając zabrał on siłą ze sobą Paschalisa II. Od przebywającego we więzieniu papieża, Henryk V uzyskał szereg satysfakcjonujących go koncesji i zapewnień, po czym zdecydował się zezwolić mu na powrót do Rzymu. Następca zmarłego w roku 1118 Paschalisa II, Gelazy II ponownie nałożył na niemieckiego władcę ekskomunikę i konflikt rozgorzał na nowo.
Obie strony były już jednak znudzone i wyczerpane walką, która od półwiecza nie przyniosła praktycznie żadnych rozstrzygnięć. W roku 1119 swój pontyfikat rozpoczął Kalikst II - pozbawiony niezdrowego fanatyzmu i wygórowanych ambicji pragmatyk oraz zręczny dyplomata. Postanowił on definitywnie zakończyć spór z cesarstwem i w tym celu w roku 1122 doprowadził do bezpośredniej konfrontacji z Henrykiem V w Wormacji w Nadrenii. Podpisane zostało wówczas pomiędzy skonfliktowanymi stronami porozumienie, które przeszło do historii pod nazwą „konkordat wormacki”. Dzięki wzajemnym ustępstwom osiągnięty został konsensus, który chwilowo satysfakcjonował obie strony i stanowił formalne zawieszenie broni. Na jego mocy cesarz Henryk V ostatecznie rezygnował z nadawania duchownym świeckiej inwestytury oraz akceptował wolny wybór dostojników kościelnych przez kapituły katedralne - jedynie na terenie Niemiec cesarz zachował prawo obecności podczas elekcji. Zaakceptowany kandydat na biskupa otrzymywał święcenia z rąk papieża, który ponadto wręczał mu pierścień i pastorał (symbole władzy kościelnej) oraz berło - symbol lennej władzy świeckiej - od cesarza.
Konkordat wormacki był wydarzeniem bezprecedensowym w dziejach średniowiecznej Europy i kończąc burzliwe półwiecze walki o inwestyturę, sankcjonował faktycznie niekwestionowaną pozycję papiestwa w średniowiecznej Europie. Cesarz zachował wprawdzie wpływ na wybór biskupów i opatów, ale na płaszczyźnie prestiżowej pozostał krok w tyle za Rzymem.
Postanowienia układu z roku 1122 zostały formalnie zaakceptowane przez pierwszy w dziejach zachodniego chrześcijaństwa (a dziewiąty w dziejach całego kościoła katolickiego) sobór powszechny, zwany I soborem laterańskim, który odbył się w roku 1123. Idee konkordatu wormackiego, w oparciu o które obradowano na soborze, ukształtowały jednocześnie wytyczne w stosunkach dyplomatycznych pomiędzy europejskimi władcami świeckimi a papieżem. Na soborze pod przewodnictwem Kaliksta II potwierdzono także większość sztandarowych założeń ruchu kluniackiego, w tym bezwzględną konieczność przestrzegania celibatu przez duchownych oraz potępienie symonii i nepotyzmu.
Podobne wypracowania do Sobór laterański (pierwszy) i konkordat wormacki - postanowienia, opracowanie
- Porozumienie Centrum - koalicja polityczna (12 maja 1990 r.)
- Skutki I wojny światowej - opracowanie zagadnienia
- Wojna chłopska i wojny religijne w Niemczech - opracowanie zagadnienia
- Fundament Europy - jedność i różnorodność - przemiany ideowe oraz rola chrześcijaństwa w tworzeniu tożsamości europejskiej
- Gustaw Eiffel - biografia, życiorys
- Era Gorbaczowa (1985-1991)
- El Alamein 1942 - Bitwa pod El Alamein
- Powstanie kościuszkowskie i III rozbiór Polski
- Reforma rolna na Węgrzech (marzec 1945)
- Mikołaj Kopernik - biografia, życiorys
- Ruch narodowy w Polsce w XIX/XX w. - Liga Narodowa (1893-1928)
- Wielka Brytania po I wojnie - przemiany wewnętrzne, Irlandia
- Konflikt Ateny - Sparta
- Starożytny Rzym - Rzym w wieku VI-V p.n.e.
- Konflikt polsko-szwedzki w I poł. XVII w.
- Wojna osiemdziesięcioletnia - przyczyny. 1568-1648
- Zygmunt August - panowanie
- Bitwa pod Dunkierką 1940 r - przebieg i skutki
- Europa wobec rządów Hitlera
- Pius XII - papież Hitlera? - List Piusa XII do biskupów niemieckich