Wojna osiemdziesięcioletnia - przyczyny. 1568-1648

W XVI-XVII w. najpotężniejszą dynastią w Europie byli bez wątpienia Habsburgowie. Posiadłości hiszpańskiej gałęzi rodu obejmowały, oprócz rodzimego kraju, także Portugalię, południową część Włoch (Neapol, Sycylia), kilka księstw w obrębie Cesarstwa Niemieckiego oraz tereny dzisiejszej Holandii i Belgii.

Niderlandy znalazły się w granicach państwa austriackiego w roku 1477, kiedy to następca tronu arcyksiążę Maksymilian poślubił burgundzką księżniczkę Marię. Od czasu wielkich odkryć geograficznych stały się one najbogatszym państwem, posiadającym dochodowe porty w Antwerpii i Rotterdamie oraz najlepiej zurbanizowanym regionem Europy – na stosunkowo niewielkiej przestrzeni znajdowało się ponad 300 dużych miast, a średnia gęstość zaludnienia wynosiła ok. 40 osób na kilometr kwadratowy. Głównie dlatego rezydujący w Escorialu despota Filip II za wszelką cenę starał się utrzymać hiszpańską zwierzchność nad Niderlandami pomimo rażących różnic w światopoglądzie, tradycji oraz podejściu do spraw religii.

W 1555 r., po pokoju augsburskim, hiszpański król przekazał władzę nad swoimi północnymi posiadłościami namiestnicze, którą mianował swoją siostrę, Małgorzatę, księżną Parmy. Wyznaczył jej również podporządkowanych...