Kalwinizm w dobie reformacji - geneza i uczestnicy

Kalwinizm jest jednym z najważniejszych wyznań protestanckich wywodzących się wprost z czasów reformacji. Jan Kalwin, twórca doktryny kalwinizmu, był francuskim teologiem, 25 lat młodszym od Marcina Lutra. Na protestantyzm przeszedł na początku lat 30-tych XVI wieku. Niedługo potem, z powodu nasilających się represji przeciwko innowiercom, zmuszony był opuścić Francję. Swą działalność kontynuował w Genewie.

Najważniejsze dzieło Jana Kalwina „Ustanowienie religii chrześcijańskiej”, opublikowane zostało w roku 1536. Za jego sprawą Kalwin wyniesiony został do rangi najważniejszej postać protestantyzmu, co jemu samemu nie za bardzo odpowiadało.

Doktryna kalwinizmu wywodzi się bezpośrednio z Biblii, zakwestionowano bowiem prawomocność tradycji. Kluczowym zagadaniem była nauka o predestynacji- przeznaczeniu. Zakładało ona, iż los człowieka jest przesądzony od samego początku. Decyzja o potępieniu lub zbawieniu należy do Boga i podejmowana jest niezależnie od życia i postępowania człowieka. Została ona dokonana przed stworzeniem świata i nic nie jest w stanie tego zmienić (śmierć na krzyżu była zbawieniem tylko dla tych, którzy zostali wybrani). Właśnie dlatego zanegowana została również wolna wola człowieka. Wobec wszechmocy boga...