Formy gospodarowania - przemiany form gospodarowania oraz historyczny rozwój kultury materialnej

Pierwszym przełomem technologicznym w dziejach ludzkości było wprowadzenie narzędzi do codziennego użytku (2,5 mln lat temu), a później upowszechnienie obróbki kamienia i ujarzmienie ognia (ok. 600 000 lat temu). Społeczności myśliwych-zbieraczy przemierzały świat, nigdzie nie zagrzewając miejsca. Wynikało to z migracji zwierząt i wyczerpywania się na zajmowanym terenie niezbędnych do przetrwania surowców.

Koczowniczy tryb życia dominował do ok. 10 000 lat p.n.e., kiedy to dokonała się (na terenach Mezopotamii, Syrii i w Egipcie) tzw. rewolucja neolityczna (epoka neolitu - epoka kamienia gładzonego, młodsza epoka kamienia). Polegała ona na opanowaniu techniki uprawy pszenicy, prosa, jęczmienia, grochu, soczewicy i żyta, rozwinięciu hodowli (udomowiono kozy i owce, a później krowy i świnie) i następstw tych procesów. Społeczności podzieliły się na wciąż wędrujących nomadów - pasterzy i osiadłych rolników. Z czasem także hodowcy zaczęli skupiać się w pobliżu osiedli rolniczych. Wymogło to rozwój osadnictwa - prowizoryczne schronienia nomadów zaczęły zastępować trwałe domy ceglane, kamienne i drewniane. Rozwinięto górnictwo (wydobycie krzemienia), ceramikę, obróbkę kamienia (gładzenie), tkactwo i...