Życie gospodarcze w imperium Karolingów

Za sprawą gwałtownego nasilenia się najazdów barbarzyńców oraz epidemii w okresie wczesnego średniowiecza, handel, zwłaszcza ten śródziemnomorski, stopniowo zamierał. Ograniczenie wymiany wymusiło działania mające na celu zapewnienie sobie maksymalnej samowystarczalności. Skupiono się zatem głównie na produkcji artykułów zapewniających przeżycie. Odbiło się to szczególnie na kondycji miast, które utraciły starożytny blask i zredukowane zostały do niewielkich osad, w których swą siedzibę miał biskup.

Państwo Franków, zarówno za czasów Merowingów, jak i później Karolingów, charakteryzowało się małą gęstością zaludnienia. Rolnictwo, traktowane jako jedyna podstawa egzystencji, stało się więc głównym zajęciem. Własność występowała w dwóch formach: małej - należącej do ludzi wolnych oraz dużej, znajdującej się głównie w rękach królewskich i kościelnych. Na tej ostatniej pracowali ludzie, których nie było stać na samodzielne utrzymanie się - od właściciela oczekiwali w zamian opieki.

Każda włość nastawiona była na politykę samowystarczalności tworząc tym samym zamknięty mikroświat. Lasy dostarczały budulca opału i były miejscem polowań....